Wprowadzeniu w życie ustawy towarzyszyło wiele kontrowersji i poważnych wątpliwości wyrażanych przez bardzo poważne gremia i autorytety. Krytycznie do tego projektu odniosła się także Krajowa Rada Sądownictwa (dalej jako KRS lub Rada). Wszystkie te głosy zostały jednak całkowicie zignorowane i zamiar projektodawcy został przypieczętowany wolą ustawodawcy. Poza pewnymi niewielkimi modyfikacjami, wprowadzonymi na etapie prac w Senacie, ustawodawca zaakceptował wynikającą z projektu koncepcję Szkoły z jej modelem szkoleń zawodowych oraz modelem dochodzenia do urzędu sędziego.
Tym, którzy na początku 2009 r. wyrażali wobec nowej ustawy liczne obawy, nie był potrzebny do oceny choćby krótki czas funkcjonowania KSSiP, który - jak się okazało - potwierdził, w istocie, zgłaszane od początku zastrzeżenia. Być może był on jednak niezbędny, aby autor projektu zdobył się na refleksję pozwalającą z pewnego dystansu spojrzeć krytycznie na swoje dzieło, która oby się stała źródłem podjęcia inicjatywy mającej na celu pilną i konieczną modyfikację ustawy. Inspiracji dla tej noweli można poszukiwać w kilku uchwałach podejmowanych w tej sprawie przez KRS, które dotychczas pozostają bez odpowiedzi.
Sprawa jest ważna i pilna, gdyż nie sposób ukryć przekonania, że konieczne zmiany dotyczą niemal każdej dziedziny funkcjonowania KSSiP - zarówno w zakresie jej działań podejmowanych dla kształcenia przyszłych kadr wymiaru sprawiedliwości, jak i przedsięwzięć dotyczących szkoleń ustawicznych.

Więcej:  "Krajowa Rada Sądownictwa" - numer 4 z 2010 r.