Zdaniem Rady, która przedstawiła swoją opinię do projektu założeń nowelizacji ustawy o kredycie konsumenckim, ustawa ta  nie może zezwalać na dowolne określanie kosztów udostępnianych konsumentowi środków pieniężnych i powinna uwzględniać napotkane w praktyce prowadzenia działalności tego rodzaju praktyki obchodzenia jej postanowień.
Zastrzeżenia KRS budzi także zawężenie kosztów uwzględnionych przy obliczaniu rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania jedynie do kosztów usługi dodatkowej znanej kredytodawcy. - Drobna modyfikacja konstrukcji umowy dodatkowej o czynniki losowe będzie każdorazowo prowadzić do przedstawiania konsumentowi niedokładnej informacji o RRSO i tym samym do dezinformowania konsumenta – czytamy w opinii.
Lepszego uregulowania wymaga też, zdaniem autorów opinii, praktyka stosowania przez kredytodawców bliżej nieokreślonych, w chwili zawierania umowy o kredyt konsumencki, opłat za dostarczenie kwoty pożyczki do miejsca zamieszkania kredytobiorcy. - Stanowi to o celowości uzupełnienia ustawy o stosowne postanowienia, ustawa obok umowy dodatkowej ubezpieczenia, powinna wskazywać wprost także umowy zawierające postanowienia dotyczące opłat tego rodzaju – czytamy w opinii.
Zdaniem Krajowej Rady Sądownictwa potrzebne jest również ujednolicenie brzmienia wprowadzenia do wyliczenia art. 4 ust. 1 pkt 6 ukk z brzmieniem dyrektywy UE.  - Użycie sformułowania „udzielany ograniczonej grupie osób na mocy szczególnych przepisów ustawowych służących interesowi ogólnemu” budzić będzie istotne wątpliwości interpretacyjne. Użycie klauzuli generalnej dla określenia zakresu obowiązywania ustawy o kredycie konsumenckim nie będzie sprzyjać wysokiemu poziomowi pewności prawnej jej adresatów. Dodatkowo wynikłe wątpliwości co do obowiązywania innych ustaw nie powinny mieć miejsca, zaś cel jaki projektodawca zamierza osiągnąć powinien zostać osiągnięty stosownymi zmianami przepisów nie odpowiadających tejże klauzuli generalnej – napisano w opinii.
Krajowa Rada Sądownictwa wskazuje, że projektowana zmiana art. 7 ust. 1 ukk polegająca na zawężeniu zakresu obowiązku podawania w reklamach informacji wskazanych w tym przepisie nie jest zgodna z deklarowanym celem projektu. Zmiana ta zmniejszy wartość informacyjną reklam kredytu konsumenckiego, co stoi w sprzeczności z interesem konsumenta – uważa KRS.

Zbigniew Ofiarski
Ustawa o kredycie konsumenckim. Komentarz>>>