Projektowana ustawa będzie regulowała zasady prowadzenia działalności kosmicznej dotyczącej wypuszczenia obiektu kosmicznego, jego eksploatacji oraz ewentualnego sprowadzenia obiektu kosmicznego na Ziemię. Taka działalność będzie mogła być wykonywana jedynie po uzyskaniu zezwolenia wydawanego w formie decyzji administracyjnej przez Prezesa Polskiej Agencji Kosmicznej. Aby prowadzić działalność kosmiczną, trzeba będzie wykazać się właściwymi kompetencjami, a także stosować techniki w zakresie ograniczenia śmieci kosmicznych.

Na podstawie projektowanej ustawy powstanie Krajowy Rejestr Obiektów Kosmicznych. Jego celem będzie ewidencjonowanie obiektów kosmicznych, które rozpoczynają swoją działalność w przestrzeni kosmicznej. Informacje zawarte w rejestrze posłużą do uznania Rzeczpospolitej Polskiej za państwo wypuszczające i rejestrujące, a tym samym do uznania odpowiedzialności RP za ewentualne szkody wyrządzone przez te obiekty oraz wykonywania przez RP jurysdykcji nad tymi obiektami. Organem odpowiedzialnym za prowadzenie rejestru będzie Polska Agencja Kosmiczna.

Wypuszczenie obiektu kosmicznego przez podmiot prywatny zgodnie z projektowaną ustawą będzie podlegało ubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej. W przypadku wystąpienia szkody spowodowanej przez polski obiekt kosmiczny podmiotom zagranicznym i polskim Polska Agencja Kosmiczna powoła specjalną Komisję ds. zbadania przyczyn i skutków szkody.

Nowa ustawa ma stanowić, że działalność kosmiczna może być wykonywana na zasadach określonych w ustawie z 2.07.2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1829). Taka regulacja będzie mieć istotne znaczenie zwłaszcza dla uczelni i ich centrów naukowych, jednostek naukowych czy centrum naukowego Polskiej Akademii Nauk. Instytucje te prowadzą bowiem działalność gospodarczą o charakterze niezarobkowym.

Projektowana ustawa ma wejść w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. Będzie ona pierwszym krajowym aktem prawnym w zakresie polityki kosmicznej. Konieczność jej uchwalenia wynika z wiążących Polskę zobowiązań międzynarodowych. Polska jest bowiem stroną Układu o zasadach działalności państw w zakresie badań i użytkowania przestrzeni kosmicznej, łącznie z Księżycem i innymi ciałami niebieskimi z 27.01.1967 r. (Dz.U. z 1968 r. Nr 14, poz. 82), Konwencji w sprawie rejestracji obiektów wypuszczonych w przestrzeń kosmiczną z 14.01.1975 r. (Dz.U. z 1979 r. Nr 5, poz. 22) oraz Konwencji o międzynarodowej odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez obiekty kosmiczne z 29.03.1972 r. (Dz.U. z 1973 r. Nr 27, poz. 154).