Uzasadniając powyższe Sąd Apelacyjny zważył, że z art. 23 k.c. wyprowadzić należy generalny zakaz informowania przez pokrzywdzonego innych podmiotów o wyroku skazującym. Nie oznacza to oczywiście - jak wskazał Sąd Apelacyjny - że pokrzywdzony przestępstwem ma obowiązek zachowania w tajemnicy faktu skazania jego sprawcy, nawet nieprawomocnym wyrokiem. Rozróżnić jednak trzeba spontaniczne przekazywanie tej informacji, względnie jej podawanie w okolicznościach, w których kontekst sytuacyjny uzasadnia stosowną wypowiedź, od przekazywania jej innym osobom z własnej inicjatywy, pozbawionego przy tym cech spontaniczności. Jakkolwiek celem skazania za przestępstwo jest przede wszystkim działanie organów państwa mające na celu ochronę porządku publicznego, to nie można pominąć istotnej roli takiego orzeczenia, jaką jest danie stosownej satysfakcji pokrzywdzonemu przestępstwem. Stąd, jakkolwiek przekazanie informacji o skazaniu za przestępstwo zawsze narusza dobre imię skazanego, to spontaniczne przekazanie tej informacji przez pokrzywdzonego przestępstwem lub jego bliskich innym osobom jest w istocie skonsumowaniem satysfakcji, której pokrzywdzonemu i jego bliskim wyrok ten dostarcza, a zatem działaniem wypełniającym istotny element konieczny dla spełnienia przez skazanie wyżej wymienionego celu i nie może być uznane za bezprawne. Podobnie może być oceniana sytuacja, w której pokrzywdzony przestępstwem informacji tej udziela w odpowiedzi na pytanie osób zainteresowanych lub gdy kontekst sytuacyjny zdarzenia wskazuje na potrzebę przekazania takiej informacji. Tego rodzaju działanie pokrzywdzonego może służyć przywróceniu mu równowagi emocjonalnej i mieć znaczenie dla poczucia, że naprawiona została krzywda, jaką przestępca wyrządził. Czym innym jest natomiast przekazywanie przez pokrzywdzonego takiej informacji innym osobom, nie wykazującym zainteresowania wynikiem procesu karnego, w sytuacji, gdy działanie to ma miejsce w pewien czas po wyroku i nie może być uznane za spontaniczne. Takie działanie może świadczyć o chęci dodatkowego ukarania sprawcy przestępstwa przez pokrzywdzonego, bądź też ma służyć innym interesom pokrzywdzonego. Jeżeli rozpowszechnianie informacji o skazaniu ma charakter dodatkowej dolegliwości, którą pokrzywdzony chce wyrządzić przestępcy, jest ono bezprawne, gdyż stanowiłoby sprawowanie wymiaru sprawiedliwości, a ten jest zastrzeżony dla sądów. Gdy natomiast przekazywanie tej informacji ma służyć innym interesom pokrzywdzonego przestępstwem oceniać je należy przez pryzmat przesłanek kontratypu ochrony uzasadnionego interesu.

W doktrynie i orzecznictwie dominuje bowiem pogląd, że rozpowszechnianie informacji prawdziwych, ale naruszających dobre imię innej osoby, stanowi bezprawne naruszenie dóbr osobistych, chyba że następuje w ochronie uzasadnionego interesu (por. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 marca 1989 r. sygn. II CZ 41/89, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2005 r. sygn. II CK 564/04). Zdaniem Sądu Apelacyjnego nie sposób uznać, aby rozpowszechnianie wiadomości o popełnieniu przestępstwa przez określoną osobę zawsze było działaniem w ochronie uzasadnionego społecznie interesu. W konsekwencji Sąd Apelacyjny przyjął, iż rozpowszechnianie informacji o wyroku skazującym nie następuje w ochronie uzasadnionego interesu społecznego, jakim jest ochrona uczciwości obrotu gospodarczego, jeżeli pomówiony nie został skazany za przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego nie sposób również formułować tezy, iż zawsze popełnienie przestępstwa przeciwko mieniu wskazuje na istnienie zagrożenia dla innych kontrahentów osoby skazanej, prowadzącej działalność gospodarczą i uzasadnia przekazanie im wiadomości o skazaniu. Taki pogląd prowadziłby do swoistej stygmatyzacji skazanych za przestępstwa przeciwko mieniu. Jeżeli sąd karny zagrożenie takie dostrzeże, to może zastosować środek karny w postaci zakazu zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej.

ID produktu: 40279395 Rok wydania: 2014
Tytuł: LEX Navigator Postępowanie Karne - program dla nowych Klientów (licencja jednostanowiskowa)>>