Zgodnie z art. 424[1] § 1 k.p.c. odczytywanym łącznie z art. 417[1] § 2 k.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje tylko wtedy, gdy przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem stronie wyrządzona została szkoda. Z tego powodu wśród tzw. konstrukcyjnych wymagań skargi przewidziano obowiązek uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody (art. 424[5] § 1 pkt 4 k.p.c.), co oznacza złożenie przez skarżącego oświadczenia, że szkoda wystąpiła - ze wskazaniem jej rodzaju i rozmiaru - oraz uwiarygodnienie tego oświadczenia.
W rozpoznawanej sprawie Sąd Najwyższy stwierdził, że nieuwzględnienie powództwa nie może być utożsamiane z wyrządzeniem szkody, której rozmiary odpowiadałyby wartości określonego w pozwie roszczenia. W opinii SN nieuzyskanie przez stronę żądanej w postępowaniu sądowym ochrony prawnej nie zawsze będzie prowadzić do powstania uszczerbku majątkowego.
LEX Monografie >>>
SN przypomniał, że spełnienie przewidzianej w art. 424[5] § 1 pkt 4 k.p.c. przesłanki uprawdopodobnienia szkody wymaga, aby skarżąca powołała w skardze nie tylko wszystkie znane jej fakty, świadczące o związku między zaskarżonym orzeczeniem a spowodowanymi jego wydaniem stratami lub utraconymi korzyściami, ale także wskazała dowody lub co najmniej ich surogaty, uwiarygodniające twierdzenie o wyrządzeniu szkody. Tego wymagania autorka skargi nie spełniła, ponieważ nie przedstawiła środków świadczących o powstaniu szkody oraz jej rozmiarze innych niż tylko zaskarżone orzeczenie. Wobec tego SN orzekł, że powołanie się na prawomocne oddalenie powództwa bez przedstawienia argumentacji mogącej przemawiać za tym, że szkoda określona przez stronę skarżącą została jej rzeczywiście wyrządzona oraz bez wskazania odpowiednich środków mających uwiarygodnić to twierdzenie, nie spełnia obowiązku przewidzianego w art. 424[5] § 1 pkt 4 k.p.c. Z powyższych powodów skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia została przez SN odrzucona postanowieniem z dnia 25 sierpnia 2015 r., II CNP 15/15.