Skargę do Trybunału wniósł obywatelka Rosji, siostra mężczyzny, który został aresztowany w grudniu 2005 r. przez policję. Po przywiezieniu na komisariat brat skarżącej został umieszczony na korytarzu, a po 5 godzinach, w czasie których nikt się nim nie zajmował, stwierdzono jego zgon. Z opinii biegłego patologa wynikało, że śmierć brata skarżącej była natychmiastowa i wynikała z licznych obrażeń, w tym obrażeń kręgosłupa. Policjanci, którzy go zatrzymali, byli sądzeni za nieumyślne spowodowanie śmierci, lecz ostatecznie uniewinnieni. Skarżąca wystąpiła na drogę cywilną o zadośćuczynienie za śmierć brata: sąd rosyjski uznał odpowiedzialność państwa za zgon i przyznał jej skromną rekompensatę pieniężną. Przed Trybunałem skarżąca zarzuciła, w związku ze zgonem jej brata, naruszenie prawa do życia (chronionego w art. 2 Konwencji o prawach człowieka) oraz zakazu tortur oraz nieludzkiego i poniżającego traktowania (art. 3 Konwencji).

Trybunał zgodził się ze skarżącą i potwierdził naruszenie art. 2 i art. 3 Konwencji w ich aspektach materialnych oraz art. 2 Konwencji w jego aspekcie proceduralnym (to jest braku przeprowadzenia prawidłowego postępowania urzędowego w sprawie nagłego zgonu brata skarżącej).

Jeśli chodzi o materialne aspekty naruszenia art. 2 i art. 3 Konwencji, Trybunał wskazał, że przed sądami krajowymi jednoznacznie ustalono, iż to policjant, który zatrzymał brata skarżącej, dopuścił się nadużycia swych uprawnień i spowodował u niego obrażenia skutkujące następnie jego zgonem. Mimo to policjant ten został uniewinniony przed sądem od zarzutu nieumyślnego spowodowania śmierci, a inne postępowanie - dotyczące zarzutu spowodowania obrażeń i rozstroju zdrowia - nadal się toczy. Organy krajowe działają w tej mierze bardzo opieszale. Przed sądem cywilnym skarżąca uzyskała zadośćuczynienie za śmierć brata w wysokości około 4370 euro - Trybunał uznał je za nieadekwatne i niewystarczające. Te okoliczności sprawiły, iż Trybunał w Strasburgu bez wahania potwierdził naruszenie art. 2 i art. 3 Konwencji.

Trybunał dopatrzył się także licznych uchybień w samym postępowaniu karnym w sprawie zgonu aresztowanego mężczyzny. Postępowanie w tej sprawie prowadzili policjanci z tego samego komisariatu, na którym zmarł brat skarżącej. Trudno mówić o ich bezstronności, skoro pracowali na miejscu zdarzenia i wspólnie z głównym podejrzanym w tej sprawie. Ostatecznie organ zewnętrzny zalecił przekazanie postępowania do innej jednostki. Jeżeli chodzi o same czynności śledcze - sprawa wielokrotnie była zwracana z sądu do uzupełnienia postępowania przygotowawczego, co wskazuje na to, iż postępowanie to nie było prowadzone z należytą starannością. Tym samym postępowanie nie było skuteczne w rozumieniu orzecznictwa Trybunału dotyczącego postępowań w związku z naruszeniem prawa do życia. Miało zatem miejsce naruszenie art. 2 Konwencji w jego aspekcie proceduralnym.

Maslova przeciwko Rosji - wyrok ETPC z 14 lutego 2017 r., skarga nr 15980/12.