W opublikowanej właśnie książce Nabory i konkursy w służbie publicznej jej redaktor naukowy stwierdza, że w literaturze poświęconej interpretacji tego przepisu konstytucji w odniesieniu do sposobów rekrutacji na różnego rodzaju publiczne stanowiska wywodzi się  zasadę  powszechności  dostępu  oznaczającą  brak  ograniczeń  podmiotowych oraz brak jakichkolwiek utrudnień w ubieganiu się o stanowisko w służbie publicznej, a także zasadę równości oznaczającą, że wszystkim ubiegającym się stawiane są jednakowe warunki obsadzania stanowisk urzędniczych w administracji publicznej.

- Uważam przy tym, że przepis ten formułuje jeszcze jedną zasadę. Należy mianowicie zauważyć, że jako jedyny w całym tekście ustawy zasadniczej  (a  i  bodaj  w  całym  porządku  prawnym)  formułuje  pojęcie „służby  publicznej”  jako  tego  sektora,  gdzie  ów  równy  i  powszechny dostęp miałby być zapewniony. Zdaniem ustawodawcy konstytucyjnego
w obrębie szeroko pojętego sektora publicznego istnieje zatem taka jego część, która winna być „służbą”. I to służbą sprawie publicznej. To zaś określenie  jednoznacznie  wskazuje  na  istnienie  w  stosunku  do  osób wchodzących  w  skład  owej  grupy  stanowisk  szczególnych  oczekiwań i rygorów aksjologicznych, mających zapewnić jak najlepsze służenie
sprawom publicznym - pisze autor.

Jak podkreśla wydawca, publikacja podejmuje temat konstytucyjnego wymogu równego i powszechnego dostępu wszystkich obywateli do służby publicznej, w tym omawia m.in.:
- istniejące przepisy o naborach i konkursach, również w kontekście wytycznych konstytucyjnych;
- różnice pomiędzy procedurami naboru i konkursu;
- prawo odwołania do sądu na poszczególnych etapach tych procedur;
- zagadnienie naboru do służb mundurowych;
- metody oceny pracowników w administracji publicznej.

Szczegółowej analizie poddano w książce istotne aspekty procesu naboru, jakimi są wymóg jawności, prawo do sądu, a zwłaszcza stosowane metody i techniki naboru. Autorzy zwracają także uwagę na niedoskonałości przyjętych rozwiązań prawnych powodujące ich nieefektywność, jak np. dużą liczbę określeń nieostrych, dowolność co do kryteriów selekcji, brak możliwości weryfikowania prawidłowości naborów czy też brak sądowej ochrony praw kandydatów oraz sankcji za łamanie wymogów naboru lub za ich pomijanie. Wskazują także na inne niż urzędnicze tryby selekcji kandydatów do służby publicznej poprzez prezentację wybranych trybów konkursowych w poszczególnych branżach.

Nabory i konkursy w służbie publicznej Stefan Płażek


Autorzy publikacji podkreślają, że analiza istniejącego stanu prawnego i faktycznego ułatwi czytelnikowi zaangażowanemu w procesy selekcji kandydatów prowadzenie ich w sposób prawidłowy i dokonywanie optymalnych wyborów kadrowych. Potencjalnemu kandydatowi wskaże istniejące zagrożenia oraz możliwości obrony jego praw, zaś czytelnikowi uczestniczącemu w tworzeniu ogólnych reguł naborów i konkursów - pozwoli dostrzec szersze uwarunkowania możliwych regulacji. 

Więcej o publikacji>>>