Akty Prawne
Dziennik Ustaw
Dz.U.2003.78.709

Moc obowiązująca Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 31 lipca 2002 r.

w sprawie mocy obowiązującej Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r.

Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2001 r. o ratyfikacji Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego (Dz. U. Nr 98, poz. 1065), sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r., Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikował dnia 9 października 2001 r. wyżej wymieniony statut. Dnia 12 listopada 2001 r. złożono Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako depozytariuszowi, dokument ratyfikacyjny.

Zgodnie z artykułem 126 ust. 1 powyższego statutu wszedł on w życie dnia 1 lipca 2002 r. W tym samym dniu wszedł w życie także w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:

Następujące państwa stały się stronami Statutu:

Republika Południowej Afryki

Księstwo Andory

Antigua i Barbuda

Republika Argentyńska

Australia

Republika Austrii

Królestwo Belgii

Belize

Republika Beninu

Republika Boliwii

Bośnia i Hercegowina

Republika Botswany

Federacyjna Republika Brazylii

Republika Bułgarii

Republika Chorwacji

Republika Cypryjska

Królestwo Danii¹

Dominika

Republika Ekwadoru

Republika Estońska

Fidżi

Republika Finlandii

Republika Francuska

Republika Gabońska

Republika Gambii

Republika Ghany

Republika Grecka

Królestwo Hiszpanii

Republika Hondurasu

Irlandia

Republika Islandii

Jordańskie Królestwo Haszymidzkie

Federalna Republika Jugosławii

Królestwo Kambodży

Kanada

Demokratyczna Republika Konga

Republika Kostaryki

Królestwo Lesotho

Księstwo Liechtensteinu

Wielkie Księstwo Luksemburga

Republika Łotewska

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii

Republika Mali

Republika Wysp Marshalla

Republika Mauritius

Mongolia

Republika Namibii

Nauru

Królestwo Niderlandów²

Republika Federalna Niemiec

Federalna Republika Nigerii

Republika Nigru

Królestwo Norwegii

Nowa Zelandia³

Republika Panamy

Republika Paragwaju

Republika Peru

Republika Portugalska

Rumunia

Republika San Marino

Republika Senegalu

Republika Sierra Leone

Republika Słowacka

Republika Słowenii

Konfederacja Szwajcarska

Królestwo Szwecji

Republika Środkowoafrykańska

Republika Tadżykistanu

Republika Trynidadu i Tobago

Republika Ugandy

Wschodnia Republika Urugwaju

Boliwariańska Republika Wenezueli

Republika Węgierska

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

Republika Włoska.

Przy składaniu dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia, przystąpienia lub zatwierdzenia następujące państwa złożyły podane niżej deklaracje:

KSIĘSTWO ANDORY

Deklaracje:

Stosownie do artykułu 87 ustęp 1 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Księstwo Andory oświadcza, że wszystkie wnioski o współpracę, sporządzone przez Trybunał zgodnie z częścią IX statutu, muszą być przekazywane drogą dyplomatyczną.

Stosownie do artykułu 87 ustęp 2 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Księstwo Andory oświadcza, że wszystkie wnioski o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wnioski otrzymywane z Trybunału muszą być, zgodnie z artykułem 50 statutu, ustanawiającym języki arabski, chiński, angielski, francuski, rosyjski i hiszpański językami urzędowymi Trybunału, sporządzane w języku francuskim lub hiszpańskim albo, w razie konieczności, dołącza się do nich tłumaczenie na jeden z tych języków.

Stosownie do artykułu 103 ustęp 1 (a) i (b) Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Księstwo Andory oświadcza, że w razie konieczności zadeklaruje wolę przyjęcia obywateli Andory skazanych przez Trybunał, pod warunkiem, że wyrok wydany przez Trybunał będzie wykonalny zgodnie z ustawodawstwem Andory dotyczącym maksymalnego okresu trwania skazania.

REPUBLIKA ARGENTYŃSKA

Deklaracja:

W odniesieniu do artykułu 87 ustęp 2 statutu Republika Argentyńska niniejszym oświadcza, że wnioski Trybunału o współpracę oraz wszelkie załączone dokumenty będą sporządzane w języku hiszpańskim lub dołącza się do nich tłumaczenie na język hiszpański.

AUSTRALIA

Deklaracja:

Rząd Australii po rozważeniu statutu niniejszym go ratyfikuje w imieniu Australii z następującym oświadczeniem, którego postanowienia mają pełną moc w prawie australijskim i które nie jest zastrzeżeniem:

Australia odnotowuje, że sprawa będzie niedopuszczalna przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym (Trybunałem), gdy jest ona przedmiotem postępowania karnego w państwie. Australia potwierdza pierwszeństwo swojej jurysdykcji karnej w odniesieniu do zbrodni podlegających jurysdykcji Trybunału. Aby umożliwić Australii skuteczne wykonywanie jej jurysdykcji i pełne przestrzeganie zobowiązań wynikających ze Statutu Trybunału, żadna osoba nie będzie dostarczona Trybunałowi przez Australię, dopóki [Australia] nie będzie miała pełnej możliwości przeprowadzenia postępowania karnego odnośnie do jakichkolwiek zarzucanych zbrodni. W tym celu procedura prawa australijskiego implementująca Statut Trybunału stanowi, że żadna osoba nie może być dostarczona Trybunałowi, o ile Australijski Prokurator Generalny nie wyda dokumentu zezwalającego na dostarczenie. Prawo australijskie stanowi również, że żadna osoba nie może być aresztowana stosownie do nakazu aresztowania wydanego przez Trybunał bez dokumentu wydanego przez Prokuratora Generalnego.

Australia ponadto oświadcza, że zgodnie z jej rozumieniem przestępstwa określone w artykułach 6, 7 i 8 będą interpretowane i traktowane w sposób zgodny ze sposobem, w jakim są one implementowane w australijskim prawie wewnętrznym.

REPUBLIKA AUSTRII

Stosownie do artykułu 87 ustęp 2 Statutu Rzymskiego Republika Austrii oświadcza, że wnioski o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wnioski będą sporządzane w języku niemieckim lub dołącza się do nich tłumaczenie na ten język.

KRÓLESTWO BELGII

Deklaracja dotycząca artykułu 31 ustęp 1 (c):

Stosownie do artykułu 21 ustęp 1 (b) statutu oraz mając na względzie zasady międzynarodowego prawa humanitarnego, które nie mogą być naruszane, Rząd Belgii uważa, że artykuł 31 ust. 1 (c) statutu może być stosowany i interpretowany wyłącznie w zgodzie z tymi zasadami.

Deklaracja dotycząca artykułu 87 ustęp 1:

W odniesieniu do artykułu 87 ustęp 1 statutu Królestwo Belgii oświadcza, że organem właściwym do otrzymywania wniosków o współpracę jest Ministerstwo Sprawiedliwości.

Deklaracja dotycząca artykułu 87 ustęp 2:

W odniesieniu do artykułu 87 ustęp 2 Królestwo Belgii oświadcza, że wnioski Trybunału o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wnioski będą sporządzane w urzędowym języku Królestwa.

BELIZE

Deklaracja:

Stosownie do artykułu 87 ustęp 1 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Belize oświadcza, że wszelkie wnioski kierowane do niego zgodnie z częścią IX powinny być przekazywane drogą dyplomatyczną.

REPUBLIKA CYPRYJSKA

Deklaracja:

Stosownie do artykułu 87 ust. 2 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Republika Cypryjska oświadcza, że wnioski Trybunału o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wnioski będą przekazywane również w języku angielskim, będącym jednym z języków roboczych Trybunału.

KRÓLESTWO DANII

Stosownie do artykułu 87 ustęp 1 statutu Królestwo Danii oświadcza, że wnioski Trybunału będą przekazywane drogą dyplomatyczną bądź bezpośrednio do Ministerstwa Sprawiedliwości, który jest organem właściwym do przyjmowania takich wniosków.

Stosownie do artykułu 87 ustęp 2 statutu Królestwo Danii oświadcza, że wnioski Trybunału o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wnioski będą przekazywane w języku duńskim, będącym urzędowym językiem Danii, lub w języku angielskim, będącym jednym z roboczych języków Trybunału.

ARABSKA REPUBLIKA EGIPTU

Deklaracja:

Stosownie do artykułu 87 ustępy 1 i 2 Arabska Republika Egiptu oświadcza, że Ministerstwo Sprawiedliwości będzie organem odpowiedzialnym za zajmowanie się wnioskami o współpracę z Trybunałem. Takie wnioski będą przekazywane drogą dyplomatyczną. Wnioski o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wniosek będą sporządzane w języku arabskim, będącym urzędowym językiem Państwa, i będzie do nich dołączane tłumaczenie na język angielski będący jednym z roboczych języków Trybunału.

Arabska Republika Egiptu potwierdza duże znaczenie Statutu interpretowanego i stosowanego zgodnie z ogólnymi zasadami i fundamentalnymi prawami powszechnie uznanymi i zaakceptowanymi przez całą społeczność międzynarodową oraz zgodnie z zasadami, celami i postanowieniami Karty Narodów Zjednoczonych, jak również z ogólnymi zasadami i regułami prawa międzynarodowego i międzynarodowego prawa humanitarnego. Ponadto oświadcza, że będzie interpretowała i stosowała znajdujące się w Statucie Trybunału odwołania do dwóch pojęć - fundamentalnych praw i międzynarodowych standardów, rozumiejąc je w ten sposób, że odwołania te odnoszą się do fundamentalnych praw i międzynarodowo uznanych norm i standardów akceptowanych przez społeczność międzynarodową jako całość.

Arabska Republika Egiptu oświadcza, że jej rozumienie artykułu 8 Statutu Trybunału będzie następujące:

(c)

Arabska Republika Egiptu potwierdza, że pojęcie "konkretna, bezpośrednia i całkowita spodziewana korzyść wojskowa" użyte w artykule 8 ustęp 2 (b) (iv) musi być interpretowane w świetle odpowiednich postanowień Protokołu Dodatkowego do Konwencji Genewskich z 12 sierpnia 1949 r. (Protokół I). Pojęcie to musi być również interpretowane jako odnoszące się do korzyści przewidywanej przez sprawcę w czasie, kiedy zbrodnia była popełniona. Żadne usprawiedliwienie nie może być powoływane w stosunku do jakiejkolwiek zbrodni, która ze swej natury może spowodować przypadkową szkodę, naruszając prawo mające zastosowanie do konfliktów zbrojnych. Całkowita korzyść wojskowa nie może być używana jako podstawa dla usprawiedliwienia ostatecznego celu wojny lub jakichkolwiek innych celów strategicznych. Spodziewana korzyść musi być proporcjonalna do spowodowanej szkody;

Arabska Republika Egiptu oświadcza, że zasada nieretroaktywności jurysdykcji Trybunału, stosownie do artykułów 11 i 24 statutu, nie będzie naruszać ugruntowanej zasady, że ściganie jakiejkolwiek zbrodni wojennej nie będzie zakazane z powodu przedawnienia oraz że żaden zbrodniarz wojenny nie uniknie sprawiedliwości ani ścigania w obszarze innej jurysdykcji prawnej.

REPUBLIKA ESTOŃSKA

Deklaracja:

Stosownie do artykułu 87 ustęp 1 statutu Republika Estońska oświadcza, że wnioski Międzynarodowego Trybunału Karnego będą przekazywane drogą dyplomatyczną lub bezpośrednio do Prokuratury, będącej organem właściwym do przyjmowania takich wniosków.

Stosownie do artykułu 87 ustęp 2 statutu Republika Estońska oświadcza, że wnioski Międzynarodowego Trybunału Karnego i jakiekolwiek dokumenty popierające wnioski będą przekazywane w języku estońskim, będącym językiem urzędowym Republiki Estońskiej, bądź w języku angielskim, będącym jednym z roboczych języków Trybunału.

REPUBLIKA FINLANDII

Deklaracja:

Stosownie do artykułu 87 ustęp 1 (a) statutu Republika Finlandii oświadcza, że wnioski o współpracę będą przekazywane drogą dyplomatyczną lub bezpośrednio do Ministerstwa Sprawiedliwości będącego organem właściwym do przyjmowania takich wniosków. Trybunał może również, w razie konieczności, zwrócić się bezpośrednio do innych właściwych organów w Finlandii. W sprawach dotyczących wniosków o dostarczenie jedynym właściwym organem jest Ministerstwo Sprawiedliwości.

Stosownie do art. 87 ust. 2 statutu Republika Finlandii oświadcza, że wnioski Trybunału i wszelkie załączone dokumenty będą przekazywane w języku fińskim lub szwedzkim, będącymi językami urzędowymi Finlandii, bądź w języku angielskim, będącym jednym z roboczych języków Trybunału.

REPUBLIKA FRANCUSKA

Deklaracja interpretacyjna:

Postanowienia artykułu 8 Statutu, w szczególności ustęp 2 (b), odnoszą się wyłącznie do broni konwencjonalnej i nie mogą ani regulować, ani zakazywać możliwości użycia broni nuklearnej, ani umniejszać innych zasad prawa międzynarodowego mających zastosowanie do innej broni koniecznej do wykonywania przez Francję jej nienaruszalnego prawa do samoobrony, chyba że broń nuklearna lub inna broń, o której tu mowa, stanie się w przyszłości przedmiotem całkowitego zakazu i zostanie włączona do aneksu statutu w drodze poprawki przyjętej zgodnie z postanowieniami artykułów 121 i 123.

Rząd Republiki Francuskiej oświadcza, że dany obszar może być w całości uważany za "cel wojskowy", do którego odnosi się artykuł 8 ustęp 2 (b), jeżeli z powodu jego sytuacji, charakteru, użycia, położenia, całkowitego lub częściowego zniszczenia, zdobycia lub unieszkodliwienia, biorąc pod uwagę okoliczności chwili, przedstawia on rozstrzygającą korzyść wojskową. Rząd Republiki Francuskiej uważa, że postanowienia artykułu 8 ustęp 2 (b) (ii) i (v) nie odnoszą się do możliwej ubocznej szkody wynikającej z aktów kierowanych na cele wojskowe.

III.

Deklaracja złożona na podstawie artykułu 124:

Stosownie do artykułu 124 Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Republika Francuska oświadcza, że nie uznaje jurysdykcji Trybunału w odniesieniu do kategorii zbrodni, o których mowa w artykule 8, w przypadkach, kiedy zarzuca się, że zbrodnia została popełniona przez jej obywateli lub na jej terytorium.

REPUBLIKA GAMBII

Deklaracja:

Stosownie do artykułu 87 (1) statutu Republika Gambii oświadcza, że wnioski Trybunału będą przekazywane drogą dyplomatyczną lub bezpośrednio do Izb Prokuratury Generalnej lub Departamentu Stanu do Spraw Sprawiedliwości, który jest organem właściwym do otrzymywania takich wniosków.

Stosownie do artykułu 87 (2) statutu Republika Gambii oświadcza, że wnioski Trybunału, wraz z jakimikolwiek dokumentami popierającymi takie wnioski, będą sporządzane w języku angielskim, który jest jednym z roboczych języków Trybunału i urzędowym językiem Republiki Gambii.

KRÓLESTWO HISZPANII

Deklaracja na podstawie artykułu 87 ustępy 1 i 2:

W związku z artykułem 87 ustęp 1 statutu Królestwo Hiszpanii oświadcza, że z zastrzeżeniem obszarów właściwości Ministerstwa Spraw Zagranicznych Ministerstwo Sprawiedliwości będzie organem właściwym do przekazywania wniosków o współpracę pochodzących od Trybunału i kierowanych do Trybunału.

W związku z artykułem 87 ustęp 2 Statutu Królestwo Hiszpanii oświadcza, że wnioski o współpracę kierowane do niego przez Trybunał i jakiekolwiek dokumenty popierające wniosek muszą być sporządzane w języku hiszpańskim lub musi być do nich dołączane tłumaczenie na język hiszpański.

Deklaracja na podstawie artykułu 103 ustęp 1 (b):

Hiszpania deklaruje swoją wolę przyjęcia we właściwym czasie osób skazanych przez Międzynarodowy Trybunał Karny, pod warunkiem że wymiar kary nie przekroczy maksimum przewidzianego za jakąkolwiek zbrodnię na podstawie prawa hiszpańskiego.

DEMOKRATYCZNA REPUBLIKA KONGA

Deklaracja:

Stosownie do artykułu 87 ustęp 1 (a) Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego wnioski o współpracę sporządzone przez Trybunał będą przekazywane Rządowej Prokuraturze Demokratycznej Republiki Konga.

Język francuski będzie urzędowym językiem każdego wniosku o współpracę w rozumieniu artykułu 87 ustęp 1 (a) statutu.

KSIĘSTWO LIECHTENSTEINU

Deklaracja złożona stosownie do artykułu 87 ustęp 1 (a) statutu dotycząca organu centralnego:

Wnioski Trybunału, sporządzone stosownie do artykułu 87 ustęp 1 (a) statutu, będą wysyłane do centralnego organu do spraw współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym, którym jest Minister Sprawiedliwości Rządu Księstwa Liechtensteinu.

Deklaracja złożona stosownie do artykułu 87 ustęp 1 (a) statutu dotycząca bezpośredniego przesyłania dokumentów:

Stosownie do artykułu 87 ustęp 1 (a) statutu Trybunał może przesyłać decyzje i inne pisma lub dokumenty do odbiorców na terenie Księstwa Liechtensteinu bezpośrednio poprzez pocztę. Do wezwań do zgłoszenia się do Trybunału w charakterze świadka lub biegłego dołącza się Regułę Procesową i Dowodową Trybunału dotyczącą samooskarżenia. Reguła ta zostanie dostarczona osobie zainteresowanej w języku dla niej zrozumiałym.

Deklaracja złożona stosownie do artykułu 87 ustęp 2 statutu dotycząca języka urzędowego:

Językiem urzędowym w znaczeniu artykułu 87 ustęp 2 statutu jest język niemiecki. Wnioski i popierająca je dokumentacja będą składane w języku urzędowym Księstwa Liechtensteinu, którym jest język niemiecki, lub będą przetłumaczone na ten język.

Deklaracja złożona stosownie do artykułu 103 ustęp 1 statutu:

Stosownie do artykułu 103 ustęp 1 statutu Księstwo Liechtensteinu oświadcza swoją wolę przyjęcia osób skazanych na karę pozbawienia wolności przez Trybunał celem odbywania przez nie kary, jeżeli te osoby są obywatelami Liechtensteinu albo jeżeli posiadają miejsce zamieszkania w Księstwie Liechtensteinu.

REPUBLIKA ŁOTEWSKA

Deklaracja:

Stosownie do artykułu 87 ustęp 2 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Republika Łotewska oświadcza, że wnioski o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wniosek będą sporządzane w języku angielskim albo będzie do nich dołączane tłumaczenie na język łotewski.

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC

Republika Federalna Niemiec oświadcza, że stosownie do artykułu 87 ustęp 1 Statutu Rzymskiego wnioski Trybunału mogą być również przekazywane bezpośrednio do Federalnego Ministerstwa Sprawiedliwości lub, w poszczególnych przypadkach, do wyznaczonej przez Ministerstwo agencji. Wnioski do Trybunału mogą być przekazywane bezpośrednio przez Federalne Ministerstwo Sprawiedliwości lub za zgodą tego Ministerstwa przez inną właściwą agencję.

Republika Federalna Niemiec oświadcza następnie, że stosownie do artykułu 87 ustęp 2 Statutu Rzymskiego do wniosków o współpracę skierowanych do Niemiec oraz jakichkolwiek dokumentów popierających wnioski muszą być dołączone tłumaczenia na język niemiecki.

KRÓLESTWO NORWEGII

Deklaracje:

Rząd Nowej Zelandii odnotowuje, że większość zbrodni wojennych wymienionych w artykule 8 Statutu Rzymskiego, w szczególności wymienionych w artykule 8 ustęp (2) (b) (i)-(v) oraz artykule 8 ustęp (2) (e) (i)-(iv) (które odnoszą się do różnego typu ataków na cele cywilne), nie czyni jakiegokolwiek odwołania do typu broni użytej dla popełnienia poszczególnych zbrodni. Rząd Nowej Zelandii przypomina, że fundamentalną zasadą, która leży u podstaw międzynarodowego prawa humanitarnego, jest łagodzenie i ograniczanie ze względów humanitarnych okrucieństwa wojny oraz że ta dziedzina prawa rozwinęła się i nieustannie się rozwija, aby sprostać współczesnym okolicznościom, i nie ogranicza się do uzbrojenia charakterystycznego dla czasów wcześniejszych. W związku z powyższym Rząd Nowej Zelandii uważa, że niezgodne z zasadami międzynarodowego prawa humanitarnego byłoby sugerowanie ograniczenia artykułu 8, w szczególności artykułu 8 ustęp (2) (b), do zdarzeń, w których używa się jedynie broni konwencjonalnej.

Rząd Nowej Zelandii znajduje poparcie dla swoich poglądów w Opinii Doradczej Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat legalności groźby lub użycia broni nuklearnej (1996) i zwraca uwagę na ustęp 86, w szczególności na stwierdzenie Trybunału, iż konkluzja, że prawa humanitarnego nie stosuje się do takiej broni, "byłoby niezgodne z wyraźnie humanitarnym charakterem omawianych zasad prawnych, który przenika całe prawo o konfliktach zbrojnych i ma zastosowanie do wszystkich form działań wojennych i do wszystkich rodzajów broni, tych wykorzystywanych w przeszłości, obecnie i tych, które będą wykorzystywane w przyszłości."

Rząd Nowej Zelandii następnie zauważa, że międzynarodowe prawo humanitarne stosuje się zarówno do państw agresorów, jak i do państw zaatakowanych, a jego stosowanie w danym przypadku nie jest zależne od uznania, czy państwo działa, czy nie działa w samoobronie. W tym zakresie Rząd odwołuje się do Opinii Doradczej w sprawie broni nuklearnej, ustępy 40-42.

REPUBLIKA PORTUGALSKA

Deklaracje:

Republika Portugalska oświadcza, że ma zamiar wykonywania jurysdykcji wobec każdej osoby znajdującej się na terytorium Portugalii, która jest ścigana w związku z przestępstwami określonymi w artykule 5 ustęp 1 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego z zachowaniem portugalskiego ustawodawstwa karnego.

W związku z artykułem 87 ustęp 2 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Republika Portugalska oświadcza, że wszelkie wnioski o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wnioski, które Portugalia otrzyma od Trybunału, muszą być sporządzone w języku portugalskim lub muszą być do nich dołączone tłumaczenia w języku portugalskim.

REPUBLIKA SŁOWACKA

Stosownie do artykułu 87 ustęp 2 statutu Republika Słowacka oświadcza, że wnioski Trybunału o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wnioski będą składane w języku angielskim, który jest jednym z języków roboczych Trybunału, wraz z tłumaczeniami na język słowacki, który jest językiem urzędowym Republiki Słowackiej.

Stosownie do artykułu 103 ustęp 1(b) statutu Republika Słowacka oświadcza, że będzie przyjmować, jeżeli jest to konieczne, osoby skazane przez Trybunał, gdy te osoby są obywatelami Republiki Słowackiej albo posiadają miejsce stałego zamieszkania na jej terytorium, w celu odbycia kary pozbawienia wolności, stosując zasadę przekształcenia wyroku wydanego przez Trybunał.

KONFEDERACJA SZWAJCARSKA

Wnioski o współpracę składane przez Trybunał w oparciu o artykuł 87 ustęp 1 (a) statutu będą przekazywane do Centralnego Biura Współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym w Federalnym Departamencie Sprawiedliwości.

Językami urzędowymi w rozumieniu artykułu 87 ustęp 2 statutu będą języki francuski, niemiecki i włoski.

Trybunał może przekazywać informacje na temat podjętych decyzji i innych proceduralnych kroków czy dokumentów osobom, do których te decyzje lub dokumenty są adresowane w Szwajcarii, bezpośrednio poprzez pocztę. Do wszelkich wezwań do zgłoszenia się do Trybunału w charakterze świadka lub biegłego dołączony będzie przepis Reguł Procesowych i Dowodowych Trybunału dotyczący samooskarżenia; przepis ten zostanie przedstawiony zainteresowanej osobie w języku, który będzie przez nią zrozumiały.

W związku z artykułem 103 ustęp 1 statutu Szwajcaria oświadcza, że przejmie odpowiedzialność za wykonanie przekazanych przez Trybunał kar pozbawienia wolności orzeczonych wobec obywateli Szwajcarii i osób mających stałe miejsce zamieszkania w Szwajcarii.

KRÓLESTWO SZWECJI

W związku ze złożeniem dokumentu ratyfikacyjnego Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego i odnośnie do zbrodni wojennych wymienionych w artykule 8 statutu, który odnosi się do metod prowadzenia wojny, Rząd Królestwa Szwecji pragnie powołać się na Opinię Doradczą Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 8 lipca 1996 r. w sprawie legalności groźby lub użycia broni jądrowej, a w szczególności ustępów od 85 do 87 tej opinii, w której Trybunał stwierdza, że nie może być wątpliwości co do stosowania prawa humanitarnego w przypadku użycia broni jądrowej.

Deklaracje:

W odniesieniu do artykułu 87 ustęp 1 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Królestwo Szwecji oświadcza, że wszystkie wnioski o współpracę, sporządzone przez Trybunał na podstawie części IX statutu, muszą być przekazywane za pośrednictwem Szwedzkiego Ministerstwa Sprawiedliwości.

W odniesieniu do artykułu 87 ustęp 2 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Królestwo Szwecji oświadcza, że wszelkie wnioski i popierające je dokumenty otrzymywane od Trybunału muszą być sporządzone w języku angielskim lub szwedzkim lub, jeżeli to konieczne, muszą być do nich dołączone tłumaczenia na jeden z tych języków.

WSCHODNIA REPUBLIKA URUGWAJU

Deklaracja interpretacyjna:

Jako Państwo będące stroną Statutu Rzymskiego Wschodnia Republika Urugwaju zapewnia stosowanie w pełni uprawnień wynikających ze statutu w takim zakresie, w jakim jest właściwa w tej kwestii, oraz w ścisłym związku z przepisami konstytucyjnymi Republiki.

Stosownie do przepisów części IX statutu zatytułowanej "Współpraca międzynarodowa i pomoc prawna" organ wykonawczy w terminie sześciu miesięcy przedstawia organowi ustawodawczemu ustawę określającą procedurę w celu zapewnienia stosowania Statutu.

REPUBLIKA WĘGIERSKA

Deklaracja:

... Rząd Republiki Węgierskiej składa następujące oświadczenie w związku z artykułem 87 Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego (Rzym, 17 lipca 1988):

Wnioski Trybunału o współpracę będą przekazywane Republice Węgierskiej drogą dyplomatyczną. Takie wnioski o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wniosek będą sporządzane w języku angielskim.

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII

I IRLANDII PÓŁNOCNEJ

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej rozumie użyte w artykule 8 ustęp (2) (b) i (e) pojęcie: "ustalone ramy prawa międzynarodowego" jako obejmujące międzynarodowe prawo zwyczajowe ustalone przez praktykę państwa i doktrynę prawną.

W tym kontekście Zjednoczone Królestwo potwierdza i zwraca uwagę Trybunału na swój punkt widzenia wyrażony, inter alia, w swoich oświadczeniach złożonych przy ratyfikacji stosownych instrumentów prawa międzynarodowego włącznie z Protokołem Dodatkowym do Konwencji Genewskich z dnia 12 sierpnia 1949 r. odnoszącym się do ochrony ofiar międzynarodowych konfliktów zbrojnych (Protokół I) z dnia 8 czerwca 1977 r.

Zjednoczone Królestwo oświadcza stosownie do artykułu 87 ustęp (2) statutu, że wnioski o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wnioski muszą być sporządzone w języku angielskim.

W zawiadomieniu otrzymanym 6 maja 2002 r. Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki poinformował Sekretarza Generalnego o następującym:

Niniejszym informuję, w związku z Rzymskim Statutem Międzynarodowego Trybunału Karnego przyjętym 17 lipca 1998 r., że Stany Zjednoczone nie zamierzają stać się stroną tego traktatu. W związku z tym Stany Zjednoczone nie mają żadnych zobowiązań prawnych wynikających z podpisania statutu w dniu 31 grudnia 2000 r. Stany Zjednoczone wnoszą o to, aby ich zamiar wyrażony w tym piśmie został odzwierciedlony w liście depozytariusza odnoszącej się do statusu tego traktatu."

______

¹ "Z takim wyłączeniem terytorialnym, że "aż do kolejnego oświadczenia, Statut nie znajduje zastosowania do Wysp Owczych i Grenlandii.""

² "W stosunku do Królestwa w Europie, Antyli Niderlandzkich oraz Aruby"

³ Wraz z oświadczeniem, że "zgodnie z konstytucyjnym statusem Tokelau i biorąc pod uwagę jego zaangażowanie w rozwój samorządu poprzez prawo do samostanowienia w świetle Karty Narodów Zjednoczonych, ratyfikacja statutu nie rozciąga się na Tokelau, o ile lub dopóki rząd Nowej Zelandii nie złoży oświadczenia u Depozytariusza opartego o przeprowadzone konsultacje z terytorium Tokelau."

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024

Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024

Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024

Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024

Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024

Identyfikator:	Dz.U.2003.78.709
Rodzaj:	Oświadczenie rządowe
Tytuł:	Moc obowiązująca Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r.
Data aktu:	31/07/2002
Data ogłoszenia:	09/05/2003
Data wejścia w życie:	09/05/2003

Moc obowiązująca Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie mocy obowiązującej Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r.

Zmiany w prawie

Dz.U.2003.78.709

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 31 lipca 2002 r.

w sprawie mocy obowiązującej Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r.