Newsletter
 
 
united kingdom
ukraine
poland
Prawo.pl
  1. Akty Prawne
  2. Dziennik Ustaw
  3. Dz.U.2011.119.688

Inspekcja i dokumenty bezpieczeństwa statku morskiego.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY1)
z dnia 1 czerwca 2011 r.
w sprawie inspekcji i dokumentów bezpieczeństwa statku morskiego2)

Na podstawie art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. z 2006 r. Nr 99, poz. 693, z późn. zm.3)) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§  1.
Rozporządzenie określa:
1)
zakres, terminy oraz tryb przeprowadzania inspekcji statku morskiego, zwanego dalej "statkiem", w zakresie budowy, stałych urządzeń i wyposażenia oraz zarządzania bezpieczną eksploatacją w celu zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi i bezpieczeństwa życia na morzu;
2)
rodzaje i wzory dokumentów bezpieczeństwa statku.
§  2.
1.
Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do:
1)
jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej i Policji;
2)
statków nowo wybudowanych, przebudowanych, odbudowanych lub remontowanych udających się w podróż próbną przed rozpoczęciem żeglugi;
3)
statków morskich używanych do celów sportowych lub rekreacyjnych o długości całkowitej nie większej niż 15 m, które nie są używane do prowadzenia działalności gospodarczej.
2.
Karta bezpieczeństwa może być wydana na wniosek armatora statku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, po przeprowadzeniu inspekcji wstępnej. Do wydawania oraz przedłużania ważności tej karty stosuje się odpowiednio przepisy § 6 ust. 3 oraz § 24 ust. 2.
§  3.
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1)
Konwencja SOLAS - Międzynarodową konwencję o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzoną w Londynie dnia 1 listopada 1974 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 318 i 319, z 1986 r. Nr 35, poz. 177 oraz z 2005 r. Nr 120, poz. 1016) wraz z Protokołem z 1988 r. dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 11 listopada 1988 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 191, poz. 1173);
2)
pasażer - każdą osobę, z wyjątkiem:
a)
kapitana i członków załogi lub innych osób zatrudnionych lub zaangażowanych w jakimkolwiek charakterze na statku dla jego potrzeb,
b)
dziecka w wieku poniżej jednego roku;
3)
statek pasażerski - statek, który przewozi więcej niż 12 pasażerów;
4)
prom pasażerski typu ro-ro - statek pasażerski posiadający urządzenia umożliwiające wjazd i wyjazd z niego pojazdów drogowych oraz kolejowych;
5)
statek towarowy - statek, o którym mowa w prawidle I/2 Konwencji SOLAS;
6)
statek specjalistyczny - statek wyposażony w specjalne urządzenia związane z jego przeznaczeniem i mający na pokładzie personel specjalistyczny, znajdujący się na nim w związku z jego przeznaczeniem, niezależnie od załogi statku, którego liczba łącznie z pasażerami jest większa niż 12 osób;
7)
statek rybacki - statek przeznaczony do połowu, skupu, przetwórstwa lub transportu organizmów morskich, a także do celów szkoleniowych oraz naukowo-badawczych w zakresie rybołówstwa morskiego;
8)
szybki statek pasażerski - jednostkę szybką przewożącą więcej niż 12 pasażerów;
9)
jednostka dynamicznie unoszona - statek posiadający możliwość poruszania się po powierzchni lub nad powierzchnią wody, którego charakterystyka różni się od charakterystyki statków wypornościowych, do których mają zastosowanie obowiązujące konwencje międzynarodowe;
10)
jednostka szybka - statek określony w prawidle 1 rozdziału X Konwencji SOLAS;
11)
rocznica - dzień i miesiąc każdego roku taki sam jak w dacie upływu ważności danego dokumentu bezpieczeństwa statku;
12)
regularna żegluga promów pasażerskich typu ro-ro - żeglugę pomiędzy co najmniej dwoma tymi samymi portami lub do i z tego samego portu bez zawinięć pośrednich, uprawianą przez prom pasażerski typu ro-ro lub szybki statek pasażerski, niezależnie od jego bandery:
a)
zgodnie z opublikowanym rozkładem lub
b)
składającą się z ciągu podróży następujących z określoną regularnością

- w trakcie której przekroczona zostaje odległość 20 mil morskich od brzegu, a przynajmniej jednym z portów w tej żegludze jest port Rzeczypospolitej Polskiej;

13)
uznana instytucja klasyfikacyjna - instytucję klasyfikacyjną uznaną zgodnie z przepisami ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim, zwanej dalej "ustawą o bezpieczeństwie morskim";
14)
państwo przyjmujące - państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, do portu którego lub z portu którego prom pasażerski typu ro-ro lub szybki statek pasażerski dokonuje podróży w regularnej żegludze promów pasażerskich typu ro-ro;
15)
incydent morski - zdarzenie na morzu lub wodach z nim połączonych, na których statki morskie uprawiają żeglugę, spowodowane przez lub mające związek z takimi działaniami statku, przez które ten albo inny statek lub osoba zostały narażone na niebezpieczeństwo, lub w wyniku którego statek mógł doznać poważnego uszkodzenia konstrukcji lub mogła zostać wyrządzona szkoda w środowisku naturalnym;
16)
audyt - zespół czynności wykonywanych przez organ inspekcyjny, polegających na sprawdzeniu, czy prawidłowo funkcjonuje wprowadzony u armatora i na statku system zarządzania bezpieczeństwem;
17)
krótka podróż morska - podróż, w czasie której statek nie oddala się na odległość większą niż 200 mil morskich od portu lub miejsca, w którym pasażerowie i załoga mogą znaleźć bezpieczne schronienie, przy czym odległość pomiędzy portem, z którego rozpoczęto podróż, a końcowym portem przeznaczenia oraz podróż powrotna nie mogą przekraczać 600 mil morskich; końcowym portem przeznaczenia jest ostatni odwiedzony w planowanej podróży port, z którego statek rozpoczyna podróż powrotną do portu, w którym ją rozpoczął;
18)
żegluga międzynarodowa - żeglugę pomiędzy portami Rzeczypospolitej Polskiej a portami innych państw;
19)
żegluga krajowa - żeglugę po morskich wodach wewnętrznych i morzu terytorialnym Rzeczypospolitej Polskiej;
20)
nowy statek pasażerski w żegludze krajowej - statek pasażerski w żegludze krajowej, którego stępkę położono lub który znajdował się na podobnym etapie budowy nie wcześniej niż w dniu 1 lipca 1998 r.; za podobny etap budowy uważa się etap, w którym:
a)
rozpoczyna się budowa identyfikowana z konkretnym statkiem oraz
b)
rozpoczął się montaż przynajmniej 50 ton albo jednego procentu przybliżonej masy materiałów konstrukcyjnych - w zależności od tego, która z tych wielkości jest mniejsza;
21)
istniejący statek pasażerski w żegludze krajowej - każdy statek pasażerski w żegludze krajowej, który nie jest nowym statkiem pasażerskim w żegludze krajowej.

Rozdział  2

Zakres i terminy przeprowadzania inspekcji

§  4.
1.
Statek, w celu zapewnienia spełniania wymagań w zakresie budowy, stałych urządzeń i wyposażenia oraz zarządzania bezpieczną eksploatacją, podlega inspekcjom:
1)
wstępnej;
2)
okresowej;
3)
doraźnej.
2.
W ramach inspekcji wstępnej, przed dopuszczeniem do regularnej żeglugi promów pasażerskich typu ro-ro, promy pasażerskie typu ro-ro oraz szybkie statki pasażerskie podlegają weryfikacji wstępnej.
3.
W ramach inspekcji okresowej oraz doraźnej, w trakcie regularnej żeglugi promów pasażerskich typu ro-ro, promy pasażerskie typu ro-ro oraz szybkie statki pasażerskie podlegają przeglądowi specjalnemu.
4.
Przegląd specjalny, o którym mowa w ust. 3, prowadzony w ramach inspekcji okresowej oraz doraźnej odbywa się nie rzadziej niż raz na 12 miesięcy.
§  5.
1.
Inspekcja wstępna obejmuje:
1)
potwierdzenie zgodności z wymaganiami umów międzynarodowych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o bezpieczeństwie morskim;
2)
potwierdzenie zgodności zasadniczej charakterystyki statku ze świadectwem pomiarowym;
3)
sprawdzenie ważności dokumentów potwierdzających dokonanie na statku przeglądów, o których mowa w ustawie o bezpieczeństwie morskim;
4)
potwierdzenie spełnienia wymagań określonych w wiążących Rzeczpospolitą Polską umowach i porozumieniach międzynarodowych w zakresie bezpieczeństwa żeglugi i życia na morzu, innych niż określone w pkt 1;
5)
sprawdzenie, czy na statku znajdują się oryginały dokumentów potwierdzających wymogi, o których mowa w pkt 1-4, z wyjątkiem dokumentu zgodności.
2.
Inspekcja okresowa obejmuje sprawdzenie, czy stan statku, jego stałych urządzeń i wyposażenia nie uległ zmianie w stosunku do stanu ustalonego podczas inspekcji wstępnej i jest zgodny z wymaganiami przepisów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4.
§  6.
1.
Inspekcję wstępną przeprowadza się:
1)
przed rozpoczęciem żeglugi - na statkach nowo wybudowanych, przebudowanych lub odbudowanych;
2)
jeżeli dokumenty bezpieczeństwa statku utraciły ważność w trakcie okresowego wyłączenia statku z eksploatacji;
3)
w przypadku zmiany przynależności statku z obcej na polską - po zmianie tej przynależności.
2.
Inspekcję okresową przeprowadza się nie rzadziej niż raz na 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 3-5.
3.
Inspekcję okresową statków morskich używanych do celów sportowych lub rekreacyjnych o długości całkowitej od 15 do 24 m, które nie są używane do prowadzenia działalności gospodarczej, przeprowadza się pomiędzy 2 i 3 rocznicą.
4.
Inspekcja okresowa dla odnowienia dokumentu bezpieczeństwa statku może zostać zakończona w okresie do 3 miesięcy przed datą upływu ważności dokumentu, nie powodując zmiany daty rocznicy nowego dokumentu.
5.
Dopuszcza się sześciomiesięczny przedział czasu - od 3 miesięcy przed do 3 miesięcy po upływie każdej rocznicy dokumentu bezpieczeństwa statku - dla przeprowadzenia inspekcji okresowej.
6.
Inspekcję doraźną przeprowadza się w przypadkach określonych w art. 11 ustawy o bezpieczeństwie morskim.

Rozdział  3

Tryb przeprowadzania inspekcji

§  7.
Inspekcje, o których mowa w § 4 ust. 1, weryfikację wstępną w ramach inspekcji wstępnej, o której mowa w § 4 ust. 2, oraz przegląd specjalny w ramach inspekcji okresowej lub doraźnej, o którym mowa w § 4 ust. 3, przeprowadza organ inspekcyjny, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o bezpieczeństwie morskim.
§  8.
Inspekcje, o których mowa w § 4 ust. 1, weryfikację wstępną w ramach inspekcji wstępnej, o której mowa w § 4 ust. 2, oraz przegląd specjalny w ramach inspekcji okresowej lub doraźnej, o którym mowa w § 4 ust. 3, przeprowadza się jako inspekcje bandery albo inspekcje portu.
§  9.
W trakcie przeprowadzania inspekcji, o których mowa w § 4 ust. 1, weryfikacji wstępnej w ramach inspekcji wstępnej, o której mowa w § 4 ust. 2, oraz przeglądu specjalnego w ramach inspekcji okresowej lub doraźnej, o którym mowa w § 4 ust. 3, na statkach powinien być obecny kapitan statku lub wyznaczona przez niego osoba.
§  10.
1.
Statek zgłoszony przez armatora lub kapitana statku do inspekcji wstępnej oraz okresowej, w tym do weryfikacji wstępnej w ramach inspekcji wstępnej oraz do przeglądu specjalnego w ramach inspekcji okresowej, powinien być przygotowany do sprawnego jej przeprowadzenia.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku inspekcji doraźnej, w tym w przypadku przeglądu specjalnego w ramach inspekcji doraźnej, przeprowadzanej na żądanie właściciela, armatora lub kapitana statku.
§  11.
1.
Przed dopuszczeniem do regularnej żeglugi promów pasażerskich typu ro-ro organ inspekcyjny powinien sprawdzić, czy:
1)
prom pasażerski typu ro-ro i szybki statek pasażerski:
a)
posiada ważne dokumenty bezpieczeństwa statku wystawione przez właściwy organ administracji państwa bandery lub w jej imieniu przez uznaną instytucję klasyfikacyjną,
b)
przed wydaniem certyfikatów został poddany odpowiednim przeglądom, zgodnie ze zharmonizowanym systemem przeglądów i certyfikacji,
c)
spełnia wymagania określone przez uznaną instytucję klasyfikacyjną lub równoważne przepisy państwa bandery dotyczące konstrukcji i utrzymania kadłuba, urządzeń maszynowych i elektrycznych oraz systemów kontrolnych,
d)
jest wyposażony w rejestrator danych z podróży, zgodnie z wymaganiami określonymi przez ustawę o bezpieczeństwie morskim,
e)
spełnia szczególne wymogi stateczności, przyjęte w regionie eksploatacji statku i określone przepisami o bezpiecznym uprawianiu żeglugi, przy czym wymagania te w stosunku do szybkiego statku pasażerskiego stosuje się tylko wtedy, gdy mają one zastosowanie;
2)
armator podjął niezbędne środki i wykazał, że na statku uprawiającym regularną żeglugę promów pasażerskich typu ro-ro:
a)
przed rozpoczęciem podróży dostępne są informacje dotyczące brzegowych systemów nawigacyjnych oraz innych systemów ułatwiających bezpieczne prowadzenie nawigacji, a kapitan będzie z takich systemów korzystał,
b)
instrukcje bezpieczeństwa dotyczące pasażerów są zgodne z wytycznymi Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu Międzynarodowej Organizacji Morskiej,
c)
wywieszono w ogólnie dostępnym miejscu wykaz obowiązków i harmonogram pracy załogi, zawierający w szczególności rozkład wacht morskich i służb portowych oraz maksymalny dopuszczalny czas pracy i minimalny czas wypoczynku członków załogi trzymających wachtę,
d)
kapitan posiada pełne uprawnienia do działania, które w jego ocenie jest niezbędne do bezpiecznego prowadzenia nawigacji i eksploatacji statku, w szczególności w czasie niekorzystnych warunków pogodowych,
e)
we właściwy sposób prowadzone są zapisy czynności nawigacyjnych oraz innych wydarzeń istotnych dla bezpieczeństwa prowadzenia nawigacji,
f)
wszelkie uszkodzenia, trwałe zniekształcenia zamknięć otworów kadłuba i połączonych z nimi elementów kadłuba oraz wszelkie usterki w układach zabezpieczających takie zamknięcia, mogące wpływać na integralność statku, niezwłocznie zgłaszane są właściwemu organowi państwa bandery i państwa przyjmującego oraz niezwłocznie naprawiane zgodnie z ich wymaganiami,
g)
przed wyruszeniem w podróż dostępny jest aktualny jej plan, opracowany zgodnie z wytycznymi Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu Międzynarodowej Organizacji Morskiej,
h)
do wiadomości pasażerów, także w formie dostępnej dla osób z wadami wzroku, przekazywane są ogólne informacje o dostępnych na pokładzie pomocy i usługach dla osób starszych i niepełnosprawnych;
3)
armator zgodził się, aby w uzasadniony sposób zainteresowane państwa członkowskie Unii Europejskiej lub państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym mogły prowadzić, uczestniczyć lub współuczestniczyć w prowadzeniu dochodzenia w sprawie wypadku lub incydentu morskiego; w tym celu armator udostępnia właściwym organom administracji tych państw informacje zawarte w rejestratorach danych z podróży;
4)
w stosunku do promów pasażerskich typu ro-ro oraz szybkich statków pasażerskich noszących banderę inną niż bandera państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym - państwo bandery zaakceptowało zobowiązanie armatora do spełnienia wymogów weryfikacji wstępnych i przeglądów specjalnych;
5)
w uzgodnieniu z właściwymi organami państw przyjmujących zostały ustanowione i wdrożone zintegrowane plany zwalczania nagłych zagrożeń.
2.
Weryfikacja wstępna w ramach inspekcji wstępnej obejmuje czynności określone w ust. 1 pkt 2 oraz w procedurze przeglądu promu pasażerskiego typu ro-ro określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
3.
Organ inspekcyjny wyznacza datę przeprowadzenia weryfikacji wstępnej w ramach inspekcji wstępnej na dzień następujący w ciągu 30 dni od dnia potwierdzenia spełnienia wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3.
4.
Pozytywny wynik weryfikacji wstępnej w ramach inspekcji wstępnej jest warunkiem niezbędnym do rozpoczęcia regularnej żeglugi promów pasażerskich typu ro-ro, z zastrzeżeniem ust. 5.
5.
Prom pasażerski typu ro-ro oraz szybki statek pasażerski nie podlega weryfikacji wstępnej w ramach inspekcji wstępnej, w przypadku gdy:
1)
uprawiał regularną żeglugę promów pasażerskich typu ro-ro w warunkach eksploatacyjnych odpowiadających nowym warunkom takiej żeglugi oraz podlegał weryfikacji wstępnej lub przeglądowi specjalnemu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, których wyniki zostały uwzględnione i zaakceptowane przez organ inspekcyjny;
2)
uprawiał regularną żeglugę promów pasażerskich typu ro-ro i podlegał weryfikacji wstępnej w ramach inspekcji wstępnej, o której mowa w § 4 ust. 2, oraz rozpoczyna taką żeglugę na innej trasie, na której istnieją uznane przez właściwe organy państw przyjmujących zbliżone warunki eksploatacyjne, spełniając wszystkie wymogi dotyczące bezpiecznej eksploatacji na tej trasie; na wniosek armatora właściwy organ administracji morskiej Rzeczypospolitej Polskiej może wcześniej potwierdzić swoje uznanie podobieństwa warunków eksploatacyjnych;
3)
zaistniały niespodziewane okoliczności powodujące konieczność natychmiastowej zamiany, w miejsce innego statku, w celu utrzymania ciągłości regularnej żeglugi promów pasażerskich typu ro-ro, pod warunkiem że:
a)
sprawdzenie dokumentów bezpieczeństwa statku i oględziny statku nie wykazały niedociągnięć w spełnianiu wymogów niezbędnych do jego bezpiecznej eksploatacji,
b)
weryfikacja wstępna zostanie przeprowadzona w ciągu jednego miesiąca od dnia dokonania takiej zamiany.
§  12.
1.
Przegląd specjalny prowadzony w ramach inspekcji doraźnej odbywa się zgodnie z procedurą przeglądu promu pasażerskiego typu ro-ro określoną w załączniku nr 1 do rozporządzenia oraz procedurą inspekcji promu pasażerskiego typu ro-ro w czasie żeglugi regularnej określoną w załączniku nr 2 do rozporządzenia, z uwzględnieniem § 11 ust. 1 pkt 2.
2.
Przegląd specjalny prowadzony w ramach inspekcji okresowej odbywa się zgodnie z procedurą przeglądu promu pasażerskiego typu ro-ro określoną w załączniku nr 1 do rozporządzenia. Za przegląd taki uznaje się inspekcję obejmującą czynności określone w ust. 1.
3.
Przegląd specjalny, o którym mowa w ust. 2, przeprowadza się w przypadku dokonania na promie pasażerskim typu ro-ro lub szybkim statku pasażerskim napraw, zmian lub modyfikacji o istotnym znaczeniu.
4.
W przypadku zmiany armatora, bandery lub klasyfikatora organ inspekcyjny, biorąc pod uwagę wyniki dotychczasowych weryfikacji i przeglądów przeprowadzonych na promie pasażerskim typu ro-ro lub szybkim statku pasażerskim, może zwolnić statek z przeglądu, o którym mowa w ust. 3, pod warunkiem że zmiany te nie wpływają na jego bezpieczną eksploatację.
§  13.
1.
Organ inspekcyjny dokonujący czynności określonych w § 11 ust. 2 oraz § 12 ust. 1 i 2 współdziała z organami inspekcyjnymi innych państw przyjmujących, dokonujących inspekcji na tym samym statku. O nieprawidłowościach ujawnionych w wyniku tej inspekcji organy inspekcyjne informują właściwe organy administracji państw przyjmujących.
2.
Organ inspekcyjny może przeprowadzić przegląd specjalny w ramach inspekcji okresowej lub doraźnej na wniosek właściwego organu administracji innego państwa przyjmującego.
3.
Na wniosek armatora organ inspekcyjny zaprasza przedstawicieli właściwego organu administracji państwa bandery promu pasażerskiego typu ro-ro lub szybkiego statku pasażerskiego do uczestniczenia w przeglądzie specjalnym w ramach inspekcji okresowej lub doraźnej.
4.
Planując przeprowadzenie przeglądu specjalnego w ramach inspekcji okresowej lub doraźnej, bierze się pod uwagę harmonogram eksploatacyjny i remontowy statku.
5.
Z przeprowadzonego przeglądu specjalnego w ramach inspekcji okresowej lub doraźnej sporządza się sprawozdanie, którego kopię organ inspekcyjny przesyła Komisji Europejskiej, za pomocą baz danych nadzorowanych przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego.
6.
W przypadku powtarzających się rozbieżności z państwem przyjmującym co do spełnienia wymogów określonych w § 11 ust. 1 pkt 1-3 organ inspekcyjny informuje o tym Komisję Europejską w sposób określony w ust. 5, wskazując przyczyny niezgodności.
§  14.
1.
W przypadku uzasadnionego podejrzenia lub stwierdzenia, że stan statku, jego stałych urządzeń lub wyposażenia nie odpowiada stanowi stwierdzonemu w dokumentach uznanej instytucji klasyfikacyjnej, organ inspekcyjny rozszerza odpowiednio zakres inspekcji, o których mowa w § 4 ust. 1, weryfikacji wstępnej w ramach inspekcji wstępnej oraz przeglądu specjalnego w ramach inspekcji okresowej lub doraźnej i zawiadamia o tym instytucję klasyfikacyjną oraz może zażądać przeprowadzenia przez tę instytucję ponownego przeglądu.
2.
W przypadku uzasadnionego podejrzenia co do autentyczności dokumentów, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 5, wystawionych przez:
1)
właściwy organ administracji morskiej Rzeczypospolitej Polskiej lub uznaną instytucję klasyfikacyjną - sprawdza się ich autentyczność na miejscu;
2)
właściwe organy innych administracji - dokonuje się sprawdzenia ich autentyczności korespondencyjnie w państwie bandery, bez zatrzymywania statku, i przekazuje informacje do portu, do którego udaje się statek.
§  15.
1.
W przypadku gdy w wyniku inspekcji, o której mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie morskim, podjęto działania określone w art. 11 ust. 5 ustawy o bezpieczeństwie morskim, organ inspekcyjny zezwala na opuszczenie portu, bazy przeładunkowej lub morza terytorialnego albo na wejście do portu lub bazy przeładunkowej po uzyskaniu pozytywnego wyniku ponownie przeprowadzonej inspekcji.
2.
Na podstawie pozytywnych wyników inspekcji, o której mowa w ust. 1, organ inspekcyjny wydaje dokumenty bezpieczeństwa statku.
§  16.
1.
Organ inspekcyjny, dokonujący weryfikacji wstępnej w ramach inspekcji wstępnej oraz przeglądu specjalnego w ramach inspekcji okresowej lub doraźnej, na podstawie art. 11 ust. 4 pkt 2 ustawy o bezpieczeństwie morskim nie zezwala na uprawianie przez statek regularnej żeglugi promów pasażerskich typu ro-ro, w przypadku gdy występują następujące uchybienia:
1)
nie są spełnione wymogi określone w § 11 ust. 1 pkt 1-4;
2)
czynności dokonane na podstawie § 11 ust. 2 albo § 12 ust. 1 i 2 zakończyły się wynikiem negatywnym, co powoduje bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa statku lub życia załogi i pasażerów;
3)
w sposób powodujący bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa statku lub życia załogi i pasażerów nie są spełnione wymagania określone w:
a)
przepisach dotyczących przewozu na statkach morskich materiałów niebezpiecznych i substancji mogących zanieczyścić środowisko,
b)
przepisach dotyczących wyszkolenia i kwalifikacji zawodowych marynarzy,
c)
rozporządzeniu (WE) nr 336/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lutego 2006 r. w sprawie wdrożenia we Wspólnocie Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczeństwem oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE) nr 3051/95 (Dz. Urz. UE L 64 z 04.03.2006, str. 1, z późn. zm.);
4)
państwo bandery nie przeprowadziło konsultacji z właściwym organem administracji morskiej Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie wydawania certyfikatów zwolnienia z obowiązku spełnienia szczególnych wymogów stateczności albo pozwolenia na eksploatację jednostki szybkiej, określonych w § 22 ust. 4 i 5.
2.
Decyzję niezezwalającą na uprawianie przez statek regularnej żeglugi promów pasażerskich typu ro-ro organ inspekcyjny, w wyniku przeprowadzonej weryfikacji wstępnej w ramach inspekcji wstępnej, o której mowa w ust. 1, wydaje w ciągu 30 dni od dnia inspekcji.
3.
O decyzji niezezwalającej na uprawianie przez statek regularnej żeglugi promów pasażerskich typu ro-ro wydanej w wyniku czynności, o których mowa w ust. 1, organ inspekcyjny powiadamia niezwłocznie w formie pisemnej armatora, podając pełne uzasadnienie.
4.
Potwierdzenie usunięcia uchybień, o których mowa w ust. 1, następuje odpowiednio w drodze ponownej weryfikacji wstępnej lub przeglądu specjalnego.
5.
Organ inspekcyjny nie zezwala na uprawianie regularnej żeglugi promów pasażerskich typu ro-ro także w przypadku, gdy armatorowi polecono usunięcie w określonym i uzasadnionym terminie uchybień stwierdzonych na statku będącym w eksploatacji, niepowodujących bezpośredniego niebezpieczeństwa dla statku lub życia załogi i pasażerów, jeżeli nie zostały one w tym terminie usunięte. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.
§  17.
1.
Z przeprowadzonych inspekcji, o których mowa w § 4 ust. 1, weryfikacji wstępnej w ramach inspekcji wstępnej oraz przeglądu specjalnego w ramach inspekcji okresowej lub doraźnej sporządza się protokół, który podpisuje inspektor i kapitan statku albo osoba przez niego wyznaczona.
2.
Protokół sporządza się w 3 egzemplarzach. Po jednym egzemplarzu protokołu otrzymują kapitan statku albo osoba przez niego wyznaczona oraz armator statku. Trzeci egzemplarz dołącza się do akt sprawy.
3.
W protokole wpisuje się polecenia i zalecenia dla armatora oraz kapitana statku, wydane na podstawie wyników przeprowadzonej inspekcji, weryfikacji wstępnej w ramach inspekcji wstępnej lub przeglądu specjalnego w ramach inspekcji okresowej lub doraźnej.
4.
Kapitan statku albo osoba przez niego wyznaczona, przed podpisaniem protokołu, może zgłosić dyrektorowi właściwego urzędu morskiego pisemne zastrzeżenia do ustaleń protokołu.
5.
W terminie 7 dni od dnia zgłoszenia zastrzeżeń do ustaleń protokołu dyrektor właściwego urzędu morskiego:
1)
uwzględnia zastrzeżenia i dokonuje zmian w protokole albo
2)
odmawia, w drodze decyzji, uwzględnienia zmian w protokole.
6.
Kapitan statku zgłasza na piśmie wykonanie poleceń i zaleceń wydanych na podstawie wyników przeprowadzonej inspekcji, weryfikacji wstępnej w ramach inspekcji wstępnej oraz przeglądu specjalnego w ramach inspekcji okresowej lub doraźnej organowi inspekcyjnemu, który je wydał, w wyznaczonym przez ten organ terminie.
§  18.
Spełnienie przez armatora wymagań w zakresie zarządzania bezpieczną eksploatacją stwierdza organ inspekcyjny na podstawie przeprowadzonego audytu i wystawia odpowiedni dokument zgodności.

Rozdział  4

Rodzaje i wzory dokumentów bezpieczeństwa statku

§  19.
1.
Dokumenty bezpieczeństwa statku wydaje się w trzech egzemplarzach, które otrzymują kapitan statku, armator oraz organ inspekcyjny.
2.
Oryginały dokumentów bezpieczeństwa statku, kopię dokumentu zgodności wystawionego armatorowi oraz dokumenty uznanej instytucji klasyfikacyjnej lub ich poświadczone kopie przechowuje się na statku, w miejscu dostępnym dla organu inspekcyjnego.
§  20.
1.
Statek pasażerski lub inny statek o pojemności brutto powyżej 500 uprawiający żeglugę międzynarodową, z wyjątkiem statku rybackiego, powinien posiadać następujące dokumenty bezpieczeństwa statku:
1)
tymczasowy certyfikat zarządzania bezpieczeństwem lub certyfikat zarządzania bezpieczeństwem wystawiony na okres 5 lat i potwierdzany w okresie pomiędzy 24 a 36 miesiącem jego ważności;
2)
kopię tymczasowego dokumentu zgodności lub kopię dokumentu zgodności wystawionego na okres 5 lat i corocznie potwierdzanego, przy czym potwierdzenie może nastąpić w okresie od 3 miesięcy przed do 3 miesięcy po dacie rocznicy.
2.
Statek pasażerski, oprócz dokumentów bezpieczeństwa statku, o których mowa w ust. 1, powinien posiadać:
1)
certyfikat bezpieczeństwa statku pasażerskiego wraz z wykazem wyposażenia (formularz P) - wystawiony na okres 1 roku;
2)
certyfikat zwolnienia - jeżeli został wystawiony na podstawie prawidła I/12 Konwencji SOLAS;
3)
wykaz ograniczeń żeglugi statku pasażerskiego sporządzony zgodnie z postanowieniami Konwencji SOLAS;
4)
plan współpracy w poszukiwaniu i ratownictwie - jeżeli został wystawiony na podstawie prawidła V/7.3 Konwencji SOLAS.
3.
Statek towarowy, oprócz dokumentów bezpieczeństwa statku, o których mowa w ust. 1, powinien posiadać:
1)
certyfikat bezpieczeństwa statku towarowego wraz z wykazem wyposażenia (formularz C) - wystawiony na okres 5 lat i corocznie potwierdzany, przy czym potwierdzenie może nastąpić w okresie od 3 miesięcy przed do 3 miesięcy po dacie rocznicy;
2)
certyfikat zwolnienia - jeżeli został wystawiony na podstawie prawidła I/12 Konwencji SOLAS.
4.
Jednostka szybka, oprócz dokumentów bezpieczeństwa statku, o których mowa w ust. 1, powinna posiadać następujące dokumenty wymagane w rozdziale X Konwencji SOLAS:
1)
certyfikat bezpieczeństwa jednostki szybkiej wraz z wykazem wyposażenia (formularz H) - wystawiony na okres 5 lat i corocznie potwierdzany, przy czym potwierdzenie może nastąpić w okresie od 3 miesięcy przed do 3 miesięcy po dacie rocznicy;
2)
pozwolenie na eksploatację jednostki szybkiej - wystawione na okres 5 lat.
5.
Jednostka dynamicznie unoszona, oprócz dokumentów bezpieczeństwa statku, o których mowa w ust. 1, powinna posiadać następujące dokumenty:
1)
certyfikat konstrukcji i wyposażenia jednostki dynamicznie unoszonej - wystawiony na okres 1 roku;
2)
pozwolenie na eksploatację jednostki dynamicznie unoszonej - wystawione na okres 1 roku;
3)
certyfikat zwolnienia - jeżeli został wystawiony na podstawie prawidła I/12 Konwencji SOLAS.
6.
Statek specjalistyczny o pojemności brutto 500 i większej, oprócz dokumentów bezpieczeństwa statku, o których mowa w ust. 1, powinien posiadać następujące dokumenty:
1)
certyfikat bezpieczeństwa statku specjalistycznego wraz z wykazem wyposażenia (formularz SPS) - wystawiony na okres 5 lat, corocznie potwierdzany, przy czym potwierdzenie może nastąpić w okresie od 3 miesięcy przed do 3 miesięcy po dacie rocznicy;
2)
certyfikat zwolnienia - jeżeli został wystawiony na podstawie prawidła I/12 Konwencji SOLAS.
7.
Certyfikat zwolnienia wystawia się na okres nie dłuższy niż okres ważności certyfikatu, do którego się odnosi.
8.
Wzory dokumentów bezpieczeństwa statku, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 1-3 oraz ust. 3-6, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
§  21.
1.
Wszystkie nowe statki pasażerskie w żegludze krajowej lub istniejące statki pasażerskie w żegludze krajowej o długości 24 m i większej, uprawiające pasażerską żeglugę krajową w rozumieniu przepisów o bezpiecznym uprawianiu żeglugi, powinny posiadać certyfikat bezpieczeństwa statku pasażerskiego w pasażerskiej żegludze krajowej wraz z wykazem wyposażenia (formularz K), którego wzór określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.
2.
Certyfikat, o którym mowa w ust. 1, jest wystawiany na okres jednego roku, a jego ważność może zostać przedłużona przez organ inspekcyjny o 30 dni od dnia upływu okresu jego ważności. W takim przypadku nowy okres ważności certyfikatu liczy się od dnia upływu daty jego ważności przed przedłużeniem.
3.
Szybkie statki pasażerskie w żegludze krajowej powinny posiadać dokumenty, o których mowa w § 20 ust. 4. Przed wydaniem statkowi uprawiającemu pasażerską żeglugę krajową pozwolenia na eksploatację jednostki szybkiej, o którym mowa w § 20 ust. 4 pkt 2, należy uwzględnić i uzgodnić z właściwymi organami administracji państwa przyjmującego warunki eksploatacyjne wynikające z lokalnych warunków żeglugi. Warunki te powinny zostać określone w wydanym pozwoleniu.
§  22.
1.
Statek pasażerski uprawiający regularną żeglugę promów pasażerskich typu ro-ro, oprócz dokumentów określonych w § 20 ust. 2 albo w § 21, powinien posiadać certyfikat bezpieczeństwa promu pasażerskiego typu ro-ro lub szybkiego statku pasażerskiego, którego wzór określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.
2.
Organ inspekcyjny uznaje świadectwo wydane przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym potwierdzające spełnienie szczególnych wymogów stateczności przez prom pasażerski typu ro-ro lub szybki statek pasażerski za równoważne certyfikatowi, o którym mowa w ust. 1.
3.
Organ inspekcyjny akceptuje świadectwo wydane przez państwo inne niż określone w ust. 2, potwierdzające spełnienie szczególnych wymogów stateczności przez prom pasażerski typu ro-ro lub szybki statek pasażerski, za równoważne certyfikatowi, o którym mowa w ust. 1.
4.
Wydanie lub uznanie statkowi uprawiającemu regularną żeglugę promów pasażerskich typu ro-ro certyfikatu zwolnienia, o którym mowa w § 20 ust. 2 pkt 2, przed przeprowadzeniem w trakcie weryfikacji wstępnej w ramach inspekcji wstępnej czynności, o których mowa w § 11 ust. 2, powinno zostać poprzedzone wyjaśnieniem występujących zastrzeżeń dotyczących zasadności wydania tego certyfikatu, w drodze ustaleń z właściwym państwem przyjmującym lub administracją państwa bandery.
5.
Przed wydaniem statkowi uprawiającemu regularną żeglugę promów pasażerskich typu ro-ro pozwolenia na eksploatację jednostki szybkiej, o którym mowa w § 20 ust. 4 pkt 2, należy uwzględnić ograniczenia operacyjne wynikające z lokalnych warunków żeglugi.
§  23.
1.
Statek rybacki o długości pomiarowej 24 m i większej powinien posiadać:
1)
certyfikat zgodności statku rybackiego wraz z wykazem wyposażenia (formularz F) - wystawiony na okres 5 lat, corocznie potwierdzany, przy czym potwierdzenie może nastąpić w okresie od 3 miesięcy przed do 3 miesięcy po dacie rocznicy;
2)
certyfikat zwolnienia statku rybackiego - jeżeli został wystawiony.
2.
Wzory dokumentów bezpieczeństwa statku, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.
§  24.
1.
Statki inne niż wymienione w § 20-23 powinny posiadać odpowiednio:
1)
kartę bezpieczeństwa - wystawioną na okres 5 lat, corocznie potwierdzaną, przy czym potwierdzenie może nastąpić w okresie od 3 miesięcy przed do 3 miesięcy po dacie rocznicy, z zastrzeżeniem ust. 2;
2)
kartę bezpieczeństwa na podróż jednorazową;
3)
kartę bezpieczeństwa "Ł", którą wydaje się dla statków małych o prostej budowie, uprawiających żeglugę krajową - wystawianą na okres 5 lat, corocznie potwierdzaną, przy czym potwierdzenie może nastąpić w okresie od 3 miesięcy przed do 3 miesięcy po dacie rocznicy.
2.
Statek morski używany do celów sportowych lub rekreacyjnych, o długości całkowitej od 15 do 24 m, który nie jest używany do prowadzenia działalności gospodarczej, powinien posiadać kartę bezpieczeństwa wystawioną na okres 5 lat, potwierdzoną pomiędzy 2 i 3 rocznicą.
3.
Wzory dokumentów bezpieczeństwa statku, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 6 do rozporządzenia.
4.
Statek towarowy o pojemności brutto od 300 do 500 uprawiający żeglugę międzynarodową, oprócz dokumentów bezpieczeństwa statku określonych w ust. 1, powinien posiadać certyfikat bezpieczeństwa radiowego statku towarowego, wystawiony na okres 5 lat i corocznie potwierdzany, wraz z wykazem wyposażenia w urządzenia radiowe (formularz R), którego wzór określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.
§  25.
Okresy ważności dokumentów bezpieczeństwa statku, o których mowa w § 20, § 23 oraz § 24, mogą być przedłużone o okres do trzech miesięcy, w przypadku określonym w prawidle I/14 Konwencji SOLAS.
§  26.
1.
Organ inspekcyjny może bez przeprowadzenia inspekcji przedłużyć jednorazowo dokumenty bezpieczeństwa statku na okres do trzech miesięcy, a dla statków uprawiających krótkie podróże morskie - na okres do jednego miesiąca od daty utraty ich ważności, w celu dopłynięcia statku do portu, w którym może być przeprowadzona inspekcja.
2.
W przypadku przedłużenia ważności dokumentów bezpieczeństwa statku przez konsula powiadamia on o tym fakcie dyrektora urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego statku.
3.
Konsul może, powiadamiając dyrektora urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego statku, upoważnić wyznaczoną w tym celu osobę w porcie, w którym statek przebywa, lub uznaną instytucję klasyfikacyjną do wykonania czynności inspekcyjnych.

Rozdział  5

Przepisy przejściowe i końcowe

§  27.
Dokumenty bezpieczeństwa statku wydane na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują ważność do końca wskazanego w tych dokumentach terminu ich ważności.
§  28.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.4)
______

1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej - gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 216, poz. 1594).

2) Niniejsze rozporządzenie dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia:

- dyrektywy Rady 97/70/WE z dnia 11 grudnia 1997 r. ustanawiającej zharmonizowany system bezpieczeństwa dla statków rybackich o długości 24 m i większej (Dz. Urz. WE L 34 z 09.02.1998, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 4, str. 3, z późn. zm.),

- dyrektywy Rady 1999/35/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie systemu obowiązkowych przeglądów dla bezpiecznej, regularnej żeglugi promów typu ro-ro i szybkich statków pasażerskich (Dz. Urz. WE L 138 z 01.06.1999, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 4, str. 296, z późn. zm.),

- dyrektywy 2003/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 kwietnia 2003 r. w sprawie szczególnych wymogów stateczności dotyczących statków pasażerskich typu ro-ro (Dz. Urz. WE L 123 z 17.05.2003, str. 22, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 7, str. 286, z późn. zm.),

- dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich (Dz. Urz. UE L 163 z 25.06.2009, str. 1, z późn. zm.).

3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 107, poz. 732 i Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 171, poz. 1055, z 2009 r. Nr 63, poz. 519, Nr 92, poz. 753 i Nr 98, poz. 817 oraz z 2010 r. Nr 127, poz. 857.

4) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 18 lipca 2005 r. w sprawie inspekcji i dokumentów bezpieczeństwa statku morskiego (Dz. U. Nr 144, poz. 1211 oraz z 2007 r. Nr 175, poz. 1228), które na podstawie art. 71 ustawy z dnia 4 września 2008 r. o ochronie żeglugi i portów morskich (Dz. U. Nr 171, poz. 1055) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

 PROCEDURA PRZEGLĄDU PROMU PASAŻERSKIEGO TYPU RO-RO I SZYBKIEGO STATKU PASAŻERSKIEGO

1. Przegląd promu pasażerskiego typu ro-ro i szybkiego statku pasażerskiego powinien obejmować w szczególności następujące czynności:

1) uruchomienie generatora awaryjnego;

2) sprawdzenie działania oświetlenia awaryjnego;

3) sprawdzenie działania awaryjnego źródła zasilania urządzeń radiokomunikacyjnych;

4) próbę systemu powiadamiania ogólnego;

5) przeprowadzenie ćwiczebnego alarmu pożarowego, obejmującego demonstrację użycia indywidualnego wyposażenia strażackiego;

6) uruchomienie awaryjnej pompy pożarowej z dwoma wężami podłączonymi do głównej linii pożarowej;

7) sprawdzenie działania zdalnych wyłączników awaryjnych zasilania paliwa do kotłów, silnika głównego i pomocniczego oraz odcięcia wentylacji;

8) sprawdzenie działania zdalnych i miejscowych urządzeń zamykających klapy pożarowe;

9) próbę pożarowego systemu wykrywczego i systemu alarmowego;

10) sprawdzenie działania drzwi pożarowych;

11) sprawdzenie działania pomp zęzowych;

12) zamknięcie drzwi wodoszczelnych, zarówno ze stanowisk miejscowych, jak i w sposób zdalny;

13) sprawdzenie znajomości planu zabezpieczenia niezatapialności statku przez dowództwo statku;

14) opuszczenie przynajmniej jednej łodzi ratowniczej i jednej łodzi ratunkowej na wodę, uruchomienie ich napędu, sprawdzenie układu sterowniczego, podniesienie łodzi i umieszczenie na pozycjach na pokładzie;

15) sprawdzenie wyposażenia wszystkich łodzi ratunkowych i ratowniczych;

16) próbę głównego i pomocniczego urządzenia sterowego statku.

2. Przegląd powinien obejmować sprawdzenie i ocenę systemu planowego utrzymania statku.

3. Przegląd w szczególności powinien mieć na celu ocenę:

1) znajomości oraz sprawności wykonywania przez członków załogi procedur postępowania w sytuacjach awaryjnych oraz związanych z bezpieczeństwem statku;

2) procedur prowadzenia wacht nawigacyjnych i dotyczących wykonywania prac na statku oraz operacji ładunkowych;

3) rozkładu obowiązków pod względem powodowania nadmiernego zmęczenia członków załogi, w szczególności personelu wachtowego.

Ocena, o której mowa w pkt 1 i 2, powinna obejmować sprawdzenie znajomości języka roboczego używanego na statku, niezbędnej do właściwego rozumienia i wykonywania tych procedur oraz prowadzenie właściwych zapisów w dzienniku okrętowym, poświadczających w szczególności szkolenia w zakresie:

a) zapoznania ze statkiem, obowiązującymi procedurami i zakresem obowiązków,

b) kierowania tłumem,

c) bezpieczeństwa - dla personelu sprawującego bezpośrednią opiekę nad pasażerami w pomieszczeniach pasażerskich, w szczególności nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi w sytuacji niebezpieczeństwa,

d) zarządzania kryzysowego,

e) zachowań ludzkich.

ZAŁĄCZNIK Nr  2

 PROCEDURA INSPEKCJI PROMU PASAŻERSKIEGO TYPU RO-RO W CZASIE ŻEGLUGI REGULARNEJ

W ramach inspekcji promu pasażerskiego typu ro-ro w czasie żeglugi regularnej sprawdzeniu podlegają:

1. System informacji o pasażerach, na który składają się:

1) zgodny z przepisami i skuteczny system rejestracji pasażerów;

2) środki przedsięwzięte w celu zapewnienia, że nie została przekroczona liczba pasażerów, do której przewozu statek jest uprawniony;

3) sposób przekazywania kapitanowi informacji o całkowitej liczbie pasażerów i, jeśli ma to miejsce, sposób uwzględniania w tej liczbie pasażerów, którzy pozostają na pokładzie oraz podejmują podróż powrotną bez schodzenia na ląd.

2. System informacji o stanie załadowania i stateczności statku, obejmujący:

1) stosowanie wiarygodnych wskaźników zanurzenia statku;

2) środki podjęte w celu zapewnienia, że statek nie został nadmiernie załadowany, a odpowiednie wodnice ładunkowe nie zostały przekroczone;

3) ocenę stanu załadowania i stateczności statku, dokonywaną zgodnie z odpowiednimi wymaganiami;

4) sprawdzenie, czy ładunek jest ważony w sytuacji, gdy jest to wymagane, a odpowiednie dane liczbowe są przekazywane na statek i używane do oceny stanu jego załadowania i stateczności;

5) sprawdzenie, czy plany zabezpieczenia niezatapialności statku są wywieszone na stałe w widocznym miejscu, a oficerowie zostali wyposażeni w broszury zawierające te informacje.

3. Środki bezpieczeństwa w czasie podróży morskiej, obejmujące:

1) procedury zapewniające przygotowanie statku do podróży morskiej, wykonywane przed odcumowaniem, zawierające potwierdzenie zamknięcia wszystkich drzwi i otworów wodoszczelnych i strugoszczelnych kadłuba;

2) procedury sprawdzające zamknięcie furt pokładu samochodowego przed odcumowaniem lub zapewniające, że pozostają one otwarte jedynie przez czas niezbędny do umożliwienia zamknięcia otwieranego dziobu;

3) urządzenia zamykające furtę dziobową, rufową lub furty boczne oraz wyposażenie statku w system wskaźników i podglądu, umożliwiający monitorowanie ich stanu na mostku nawigacyjnym.

4. System ogłoszeń dotyczących bezpieczeństwa, obejmujący:

1) sposób ogłaszania, w odpowiednim języku, instrukcji dotyczących bezpieczeństwa oraz wywieszania instrukcji dotyczących procedur awaryjnych;

2) sprawdzenie, czy instruktaż dotyczący bezpieczeństwa następuje w chwili rozpoczęcia podróży i jest słyszalny we wszystkich miejscach publicznych, łącznie z pokładami otwartymi dostępnymi dla pasażerów.

5. Poprawność prowadzenia zapisów w dzienniku okrętowym, dotyczących w szczególności zamykania furt ładunkowych, drzwi wodoszczelnych i zamknięć wodoodpornych i strugoszczelnych, alarmów ćwiczebnych zamykania drzwi wodoszczelnych, sprawdzania urządzenia sterowego, danych dotyczących zanurzenia, wolnej burty i stateczności, języka roboczego załogi.

6. Zasady przewozu materiałów niebezpiecznych lub towarów mogących zanieczyścić środowisko, obejmujące:

1) zgodność z właściwymi przepisami;

2) dołączanie manifestu lub planu ładunkowego do deklaracji przewozu ładunku, określających jego położenie na statku, a także dostępność na lądzie kopii manifestu lub planu;

3) pozwolenie na przewóz ładunku na statku pasażerskim;

4) właściwe oznakowanie, położenie i zamocowanie ładunku, w tym także pojazdów samochodowych przewożących takie materiały i towary;

5) znajomość przez kapitana odpowiednich procedur powiadamiania w niebezpieczeństwie, procedur awaryjnych oraz zasad udzielania pierwszej pomocy w razie wystąpienia wypadku z udziałem takich ładunków;

6) zapewnienie stałej wentylacji używanych pokładów samochodowych, zwiększanie jej intensywności w czasie pracy silników samochodów oraz wyposażenie mostka nawigacyjnego w system sygnalizacji pracy urządzeń wentylacyjnych pokładów samochodowych.

7. System mocowania pojazdów samochodowych z ładunkiem, obejmujący:

1) mocowanie indywidualne lub blokowe;

2) dostępność wystarczającej ilości odpowiednio mocnych punktów mocowania;

3) sposób mocowania w złych warunkach pogodowych;

4) sposób mocowania wagonów kolejowych i pojazdów mechanicznych, jeśli występuje;

5) sprawdzenie, czy na statku jest poradnik mocowania ładunku.

8. System nadzoru pokładów samochodowych, obejmujący:

1) ciągłą obserwację lub nadzór nad uniemożliwieniem nieautoryzowanego wejścia na pokłady samochodowe i przemieszczania się pojazdów w złych warunkach pogodowych;

2) sprawdzenie zamknięcia drzwi pożarowych i wejściówek;

3) wywieszenie informacji zakazujących pasażerom wstępu na pokłady samochodowe w czasie pobytu statku w morzu.

9. Procedury zamykania drzwi wodoszczelnych, obejmujące:

1) przestrzeganie procedury ustanowionej w instrukcjach;

2) przeprowadzanie alarmów ćwiczebnych;

3) sterowanie zamykaniem z mostka, ustawione, jeżeli jest to możliwe, w pozycji sterowania miejscowego;

4) zamykanie drzwi w warunkach ograniczonej widzialności i w sytuacjach niebezpiecznych;

5) znajomość obsługi drzwi przez załogę oraz świadomość zagrożeń związanych z ich nieprawidłowym używaniem.

10. System patroli przeciwpożarowych, w tym system obserwacji, o którym mowa w pkt 8 ppkt 1, prowadzony w celu wczesnego wykrycia ognia, obejmujący również pomieszczenia, w których instalacja wykrywcza i alarmowa nie jest zainstalowana.

11. System łączności w niebezpieczeństwie, obejmujący:

1) liczbę członków załogi, zgodnie z rozkładem alarmowym, wystarczającą do pomocy pasażerom w sytuacji niebezpieczeństwa oraz system ich identyfikacji;

2) możliwość porozumiewania się członków załogi z pasażerami w sytuacji niebezpieczeństwa, biorąc pod uwagę:

a) główne języki pasażerów korzystających z przewozów na danej trasie,

b) prawdopodobieństwo, że użycie podstawowych słów angielskich do wydawania zasadniczych poleceń może zapewnić porozumienie się z pasażerem potrzebującym pomocy, niezależnie od tego, czy pasażer i członek załogi używają wspólnego języka,

c) możliwości porozumiewania się w niebezpieczeństwie za pomocą wszelkich innych środków w przypadku braku możliwości komunikacji werbalnej;

3) zakres, w jakim pełne instrukcje bezpieczeństwa zostały przedstawione pasażerom w ich językach ojczystych;

4) języki, w jakich mogą zostać nadane komunikaty alarmowe w sytuacji niebezpieczeństwa lub w czasie ćwiczeń, zapewniające pasażerom zasadniczy instruktaż oraz ułatwiające członkom załogi udzielanie pomocy pasażerom.

12. Zapewnienie skutecznego działania załogi w sprawach bezpieczeństwa poprzez ustalenie i zapisanie w dzienniku okrętowym wspólnego języka roboczego załogi.

13. Urządzenia ratunkowe i przeciwpożarowe, obejmujące:

1) utrzymanie sprzętu oraz urządzeń ratunkowych i przeciwpożarowych, łącznie z drzwiami przeciwpożarowymi i innymi łatwo sprawdzalnymi konstrukcyjnymi elementami przeciwpożarowymi;

2) rozmieszczenie planów ochrony przeciwpożarowej lub wyposażenia oficerów w broszury zawierające informacje równoważne;

3) rozmieszczenie pasów ratunkowych i oznakowanie miejsc rozmieszczenia pasów ratunkowych dla dzieci, umożliwiające ich łatwą identyfikację;

4) prowadzenie operacji ładunkowych pojazdów w sposób nieuniemożliwiający działania systemu wykrywczego i ochrony przeciwpożarowej statku oraz innych elementów kontrolnych i urządzeń bezpieczeństwa, znajdujących się na pokładzie samochodowym.

14. Działanie wyposażenia nawigacyjnego i środków łączności radiowej, łącznie z radiopławą EPIRB.

15. System oświetlenia awaryjnego, jeśli jest wymagany, oraz prowadzenie zapisów niezgodności dotyczących jego działania.

16. Zgodne z właściwymi przepisami oznakowanie i oświetlenie dróg ewakuacji, zarówno z głównego, jak i awaryjnego źródła zasilania, a także sprawdzenie środków podejmowanych w celu zachowania drożności dróg ewakuacji przebiegających przez pokłady samochodowe oraz wyjść ewakuacyjnych, w szczególności w pobliżu sklepów wolnocłowych.

17. Dostępność instrukcji, procedur i ksiąg operacji statkowych oraz list kontrolnych dotyczących przygotowania statku do wyjścia w morze lub innych operacji.

18. Czystość pomieszczeń siłowni, z uwzględnieniem procedur określających zasady jej utrzymania.

19. Gospodarka śmieciowa.

20. System planowego zarządzania statkiem we wszystkich sprawach związanych z bezpieczeństwem, który powinien obejmować m.in.:

1) dziobowe, boczne i rufowe furty ładunkowe razem z urządzeniami zamykającymi;

2) utrzymanie siłowni i sprzętu ratunkowego;

3) plany okresowej kontroli elementów jej wymagających w celu utrzymania najwyższego poziomu bezpieczeństwa;

4) procedury rejestrowania niezgodności i potwierdzania ich usunięcia oraz informowania o tym w określonym czasie kapitana i wyznaczonej osoby w kierownictwie armatora;

5) okresowe sprawdzanie działania układów zamykających wewnętrzne i zewnętrzne furty dziobowe, obejmujące wskaźniki, urządzenia kontrolne i wszelkie rury odpływowe w przestrzeniach pomiędzy podnoszoną częścią dziobu a furtą wewnętrzną, a w szczególności mechanizmy zamykające i związane z nimi systemy hydrauliczne.

21. Środki podejmowane w czasie podróży w celu uniknięcia przepełnienia, obejmujące:

1) wykorzystanie dostępnych miejsc siedzących i unikanie zastawienia przejść, schodów i wyjść awaryjnych przez bagaże i pasażerów niezajmujących miejsc siedzących;

2) sprawdzenie, czy pokład samochodowy został opuszczony przez pasażerów przed rozpoczęciem podróży, oraz zapewnienie braku dostępu na ten pokład aż do chwili bezpośrednio poprzedzającej przybicie do nabrzeża.

ZAŁĄCZNIK Nr  3

 WZORY DOKUMENTÓW BEZPIECZEŃSTWA STATKU

TYMCZASOWY CERTYFIKAT ZARZĄDZANIA BEZPIECZEŃSTWEM

wzór

CERTYFIKAT ZARZĄDZANIA BEZPIECZEŃSTWEM

wzór

TYMCZASOWY DOKUMENT ZGODNOŚCI

wzór

DOKUMENT ZGODNOŚCI

wzór

CERTYFIKAT BEZPIECZEŃSTWA STATKU PASAŻERSKIEGO

wzór

WYKAZ WYPOSAŻENIA (FORMULARZ P)

wzór

CERTYFIKAT ZWOLNIENIA

wzór

WYKAZ OGRANICZEŃ ŻEGLUGI STATKU PASAŻERSKIEGO

wzór

CERTYFIKAT BEZPIECZEŃSTWA STATKU TOWAROWEGO

wzór

WYKAZ WYPOSAŻENIA (FORMULARZ C)

wzór

CERTYFIKAT BEZPIECZEŃSTWA JEDNOSTKI SZYBKIEJ

wzór

CERTYFIKAT BEZPIECZEŃSTWA JEDNOSTKI SZYBKIEJ

wzór

WYKAZ WYPOSAŻENIA (FORMULARZ H)

wzór

WYKAZ WYPOSAŻENIA (FORMULARZ H)

wzór

POZWOLENIE NA EKSPLOATACJĘ JEDNOSTKI SZYBKIEJ

wzór

POZWOLENIE NA EKSPLOATACJĘ JEDNOSTKI SZYBKIEJ

wzór

CERTYFIKAT KONSTRUKCJI I WYPOSAŻENIA JEDNOSTKI DYNAMICZNIE UNOSZONEJ

wzór

POZWOLENIE NA EKSPLOATACJĘ JEDNOSTKI DYNAMICZNIE UNOSZONEJ

wzór

CERTYFIKAT BEZPIECZEŃSTWA STATKU SPECJALISTYCZNEGO

wzór

CERTYFIKAT BEZPIECZEŃSTWA STATKU SPECJALISTYCZNEGO

wzór

WYKAZ WYPOSAŻENIA (FORMULARZ SPS)

wzór

WYKAZ WYPOSAŻENIA (FORMULARZ SPS)

wzór

ZAŁĄCZNIK Nr  4

 WZÓR

CERTYFIKAT BEZPIECZEŃSTWA STATKU PASAŻERSKIEGO W PASAŻERSKIEJ ŻEGLUDZE KRAJOWEJ

wzór

WZÓR

WYKAZ WYPOSAŻENIA (FORMULARZ K)

wzór

WZÓR

CERTYFIKAT BEZPIECZEŃSTWA PROMU PASAŻERSKIEGO TYPU RO-RO / SZYBKIEGO STATKU PASAŻERSKIEGO*

wzór

ZAŁĄCZNIK Nr  5

 WZORY DOKUMENTÓW BEZPIECZEŃSTWA STATKU RYBACKIEGO

CERTYFIKAT ZGODNOŚCI STATKU RYBACKIEGO

wzór

WYKAZ WYPOSAŻENIA (FORMULARZ F)

wzór

CERTYFIKAT ZWOLNIENIA STATKU RYBACKIEGO

wzór

ZAŁĄCZNIK Nr  6

 WZÓR

KARTA BEZPIECZEŃSTWA

wzór

WZÓR

KARTA BEZPIECZEŃSTWA

na podróż jednorazową

wzór

WZÓR

KARTA BEZPIECZEŃSTWA "Ł"

wzór

ZAŁĄCZNIK Nr  7

 WZÓR

CERTYFIKAT BEZPIECZEŃSTWA RADIOWEGO STATKU TOWAROWEGO

wzór

WZÓR

WYKAZ WYPOSAŻENIA W URZĄDZENIA RADIOWE (FORMULARZ R)

wzór

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.2011.119.688
Rodzaj: Rozporządzenie
Tytuł: Inspekcja i dokumenty bezpieczeństwa statku morskiego.
Data aktu: 01/06/2011
Data ogłoszenia: 10/06/2011
Data wejścia w życie: 25/06/2011