Zmiana etatu przez pandemię pozwala przeliczyć wysokość zasiłku
Osoby pobierające zasiłki, którym w związku z pandemią pracodawca zmniejszył wymiar etatu lub niekorzystnie zmienił warunki zatrudnienia na mocy specustawy covidowej, mogą uzyskać po przeliczeniu wyższe świadczenia. Wraz z publikacją nowelizacji przepisów zmieniły się zasady ustalania podstawy wymiaru świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Kwalifikujące się świadczenia, uzyskane przed wejściem nowej regulacji mogą podlegać ponownemu przeliczeniu na wniosek.
Zasady ustalania wymiaru świadczeń
Jak wskazuje Pani Małgorzata Skibińska w procedurze: Zmiana podstawy zasiłku chorobowego w przypadku obniżenia wymiaru czasu pracy w związku z pojawieniem się COVID-19 podstawa wymiaru świadczeń z ubezpieczenia społecznego jest uzależniona od wymiaru czasu pracy ubezpieczonego. Każda zmiana wysokości etatu zasadniczo wpływa na kwotę wypłaconego zasiłku. Może to mieć miejsce nawet wówczas, gdy wymiar zmieni się w kolejnych miesiącach następujących już po miesiącu zachorowania.
Po nowelizacji przepisy specustawy wprowadziły wyjątki, w których nie dokonuje się przeliczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Wobec osób. którym pracodawca: obniżył wymiar czasu pracy lub wprowadził na podstawie specustawy mniej korzystne warunki zatrudnienia niż wynikające z umów o pracę, nie stosuje się art. 40 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, jeżeli:
- pracodawca obniżył wymiar czasu pracy lub wprowadził mniej korzystne warunki zatrudnienia w okresie wcześniej pobieranego zasiłku oraz
- między okresami pobierania wcześniejszego i kolejnego zasiłku nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż trzy miesiące kalendarzowe.
W takich przypadkach, przy łącznym spełnieniu przesłanek, podstawa wymiaru zasiłku nie będzie uwzględniała obniżonego wymiaru czasu pracy lub mniej korzystnych zasad wynagradzania wprowadzonych ze względu na pojawienie się COVID-19.
Kogo obejmie zmiana?
Nowelizacja przepisów obejmuje zarówno pracowników, którzy dopiero nabędą prawo do świadczeń chorobowych, jak i pracowników, którym ZUS albo pracodawca ustalił już podstawę wymiaru świadczeń na podstawie obniżonego wynagrodzenia.
Wynika to z faktu, że regulacja wyłączająca stosowanie art. 40 obowiązuje z mocą wsteczną, tj.:
- od 31.03 2020 r. – dla pracowników, którym obniżono wymiar czasu pracy na podstawie art. 15g lub art. 15zf specustawy,
- od 24.06.2020 r. – dla osób, którym wymiar czasu pracy został obniżony maksymalnie na podstawie art. 15gb specustawy,
- od 26.08.2020 r. – dla osób, którym na mocy rozporządzenia Rady Ministrów wprowadzono mniej korzystne warunki zatrudnienia, niż te wynikające z podstawy nawiązania stosunku pracy na podstawie art. 15zzzzzo ust. 2 specustawy.
W efekcie, jeżeli świadczenie wypłacone na podstawie dotychczasowych przepisów jest niższe niż świadczenie ustalone zgodnie z nową regulacją, podstawa wymiaru świadczeń podlega ponownemu przeliczeniu. Autorka zawraca również uwagę, że pracodawca nie ma obowiązku przeliczenia podstawy, jeśli pracownik nie wystąpi ze stosownym wnioskiem.
Szerzej na temat również w procedurze: Przeliczenie podstawy zasiłku w przypadku zmiany rodzaju świadczenia a obniżenie wymiaru czasu pracy w związku z pojawieniem się COVID-19
Więcej na temat samych procedur można zobaczyć w krótkim filmie film opisującym tę kategorię dokumentów.
product manager Działu Legal