Zarzut nadużycia prawa w związku z powództwem windykacyjnym
Żądanie właściciela rzeczy o jej wydanie, czyli tzw. powództwo windykacyjne, to jedna z wielu spraw, stanowiących przedmiot rozstrzygnięcia sądów. Pozwany w takiej sprawie, w ramach odpowiedzi na pozew, może się bronić różnymi zarzutami. Jednym z nich jest zarzut nadużycia prawa przez powoda.
Jak wskazuje Paweł Wiśniewski w procedurze Postępowanie w sprawie z powództwa właściciela o wydanie oznaczonej rzeczy w związku z zarzutem pozwanego nadużycia przez powoda prawa (art. 222 § 1 i art. 5 k.c.) zarzut może być jedyną skuteczną formą obrony w wypadku, gdy nie budzi wątpliwości, że powód jest właścicielem spornej rzeczy, a pozwanemu nie przysługuje skuteczne względem powoda uprawnienie do władania nią.
Co w zarzucie nadużycia prawa?
Paweł Wiśniewski podkreśla, że w przedmiotowym zarzucie niewystarczające jest podniesienie przez pozwanego ogólnikowego, niepopartego dowodami, zarzutu nadużycia prawa przez powoda, lecz konieczne jest wskazanie na czym dokładnie polega sprzeczność żądania ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa lub zasadami współżycia społecznego.
Pozwany zobowiązany jest wypowiedzieć się co do twierdzeń powoda dotyczących faktów, w tym wyszczególnić fakty, którym zaprzecza.
Co w powództwie windykacyjnym?
W ramach pozwu, którego przedmiotem jest wydanie rzeczy, powód powinien:
- określić rzeczy w sposób umożliwiający jej identyfikację,
- sformułować żądanie, aby pozwany wydał rzecz powodowi,
- powołać się w uzasadnieniu na prawo własności,
- podać wartość przedmiotu sporu.
Pozew podlega opłacie stałej w wysokości określonej w art. 13 ust. 1 u.k.s.c. w wypadku wartości przedmiotu sporu nie wyższej niż 20.000 zł, a gdy wartość przedmiotu sporu przewyższa wskazaną sumę podlega opłacie stosunkowej w wysokości 5% wartości przedmiotu sporu, nie wyższej jednak niż 200.000 zł (art. 13 ust. 2 u.k.s.c.). Jedynie w wypadku, gdy powództwo dotyczy lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, pobiera się opłatę stałą w wysokości 200 zł (art. 27 pkt 11 u.k.s.c.).
Kiedy powództwo jest zasadne, a kiedy podlega oddaleniu?
Jak wskazuje Paweł Wiśniewski, powództwo windykacyjne jest zasadne, gdy powód jest właścicielem rzeczy, a pozwanemu, który nią włada, nie przysługuje skuteczne względem powoda uprawnienie do władania rzeczą. W wyroku uwzględniającym powództwo windykacyjne rzecz, która ma zostać powodowi wydana, należy określić na tyle precyzyjnie, aby nie było wątpliwości (w szczególności na etapie postępowania egzekucyjnego) co do jej tożsamości.
Możliwość oddalenia powództwa windykacyjnego na podstawie art. 5 k.c. powinna dotyczyć sytuacji zupełnie wyjątkowych, których przykłady można sprawdzić we wspomnianej procedurze: Postępowanie w sprawie z powództwa właściciela o wydanie oznaczonej rzeczy w związku z zarzutem pozwanego nadużycia przez powoda prawa (art. 222 § 1 i art. 5 k.c.).
Jeśli chcesz wiedzieć więcej na temat samych procedur, zobacz krótki film https://www.youtube.com/watch?v=4d_sNsKQ3Qc opisujący tę kategorię dokumentów.
product manager Działu Legal